CHP’nin 6-8 Eylül’de tüzük kurultayı yapması doğru bir karar.
Ondan sonra ki süreç; ister - istemez erken seçim ve adaylık  tartışmalarının, ekonomik ve sosyal sorunların yoğun bir şekilde konuşulacağı günler olacaktır.

Türkiye olarak böyleyiz; seçimi severiz..

Seçimden çok da “seçim muhabbeti”ni!
O yüzden de tüzük kurultayı için güzel bir zamanlama...

Ortada seçim - meçim yok!

1992 yılında rahmetli Deniz Baykal’ın önderliğinde yeni CHP kuruluşunda yer almış bir kişi olarak “çoook kurultaylar” gördüm yıllar içinde.
Mücadele, tartışma, hatta kavga - dövüş, gözyaşı, umut, heyecan, sevinç fırtınaları..

Önemli olan her Kurultay’dan bir şeyler kazanarak çıkmak!
6-8 Eylül Kurultayı’nın seçimli olmayacağı da (çok önemli gelişmeler olmazsa) anlaşılmış gibi.

Bu; yerel seçimlerde önemli bir başarı elde eden CHP için büyük bir avantaj.
Derlenip - toparlanma, yeni hedefler belirleme, kaynaşma - dayanışma fırsatı..
Tabii ki, doğru değerlendirilirse..

Aslında “Amerika’yı da yeniden keşfetmeye” gerek yok.

Ziyaret eden, yazan, dışarıda yolumu çeviren, mail gönderen, sosyal medya hesabımdan bana ulaşan dostlarımın söyledikleri değerli şeyler...
Zaten üç aşağı - beş yukarı aynı noktalarda birleşiyoruz.
CHP’ye gönül verenlerin söyledikleri aslında “gelecekteki başarı için” yol haritası...

Uzun yılların deneyimlerinden süzülüp gelen “damıtılmış dost değerlendirmeler”..

Toparlayalım: Tüm görevler için (Belediye başkanlığı ve meclis üyeliği, milletvekilliği ve Genel başkanlık) süre tanımlanmalı... İki ya da üç dönem... Bu konuda kurultay delegelerinin iradesi değerli...

Ama en çok üç dönem...

Belki Genel Başkanlar için “başarı endeksli” dördüncü dönem tartışılabilir. Seçimi kazandıysa “devam”. Kimseyi rahatsız etmez..

Bir de her görev için “önseçim”...

Elbette hakim denetiminde, efsane Genel Başkan Bülent Ecevit’in CHP’de arka arkaya (1973 ve 1977) iki seçim zaferi elde ettiği türden.

Önseçimsiz milletvekili ya da yerel yönetim seçimi CHP için sadece zorlu değil, aynı zamanda tartışmalı ve sancılı bir süreç olacaktır...

Bu iki karar çok önemli...

Bir de naçizane öneri:

Şu başlıklarda toplumsal manifesto yapılmalı ve CHP politikaları “kalıcı bir belge” olarak halka iletilmeli:

Ekonomi / Çalışma yaşamı / Eğitim reformu / Sağlık hizmetleri / Tarımsal üretim ve köykent / Enerji / Çevre politikaları ve iklim krizi / Bilişim...