Zorluklardan Yıldızlara…

Müzik Önerisi : Haydi Gel Benimle Ol – Sezen Aksu

Okuduğum bir biyografide denk geldim…

Per aspera ad astra* -Zorluklardan yıldızlara…

Yıldızlara uzanarak geçirdiğim gecelerden birinde yaşadığımız şu tuhaf zamanları düşündüm. Evin dört duvarından ve çatısından kurtulmuş, sosyal medyadan arınmış, doğayla arama mesafe koymadığım, sessiz kara koynuna sığındığım yaz gecelerinden biri.

Yıldızları seyretmeye doyamadığım ve uykumu sürekli ötelediğim karanlık ışıl örtünün tam altında…

Neden biz? Neden şimdi?

Paleotik çağdan bu yana bu coğrafyada yaşayıp, aynı gökyüzüne bakarak kaç kişi bu cümleye sarılıp uykularını kaçırdı?

Kaç kişi yıldızlara uzanmak uğruna ölümü göze aldı?

Kaç kişi evrenin sırrını, yaşamın anlamını gökyüzüne bakarak anlamaya çalıştı?

Kaç kişi aynı gökyüzüne bakarken aynı hayalleri kurdu, aynı kaygıları yaşadı, üzüntülerini korkularını unutmaya çalıştı?

Mutlu olmaya çalışarak, umut etmeye çalışarak şikâyet etmeden rızkını korumaya çalışırken aynı hesapları yaptı?

Zamanın sonsuzluğuna kanarak, bugünü yaşamayı kaç kişi unuttu?

BU kubbedeki geçiciliğini idrak edemeden, yaka yıka kıra döke elde ettiği zenginliğini bu dünyadan götüremeden göçüp gitti?

 Zorluklardan yıldızlara giden yolda kimler hangi zorluklardan geçti, hangi yıldızlara ulaştı?

Gece romantik, yıldızlar şahane ve benim kafamda hedefler…Tuhaf sanki…

Uyku kaçık…

**

Ulaşılan hedefin büyüklüğü müdür başarıyı anlamlandıran, yoksa hedefe yürürken karşılaştığın zorluklar ve engeller midir?

Hedefin zorluğu mudur başardığında seni unutulmaz kılan?

Yoksa o hedefe yürürken geçirdiğin sınavlar, takılan çelmeler, seni ala koymalar mıdır?

Hedefin büyüklüğü zorluğu ulaşılmazlığı bilinmezliğinden başarmaya an kala yaşadığın tüm hazlar ve adrenalin…

Bir yıldızdan diğerine atladım gözümle.  Kolaydı gözümle elbette yıldızdan yıldıza sıçramak…Gerçekten gitmeye kalksam nasıl zorluklar yaşayacaktım kim bilir?

Kolay ve zoru düşündüm. Kolayı mı sevdim zoru mu dedim kendime…

Hayatım kolay mıydı?

Zorluklarla mücadele ettiğim zaman daha mı çoktu derken bir yıldız kaydı.

Bir anda yok oldu…

Kolaydı kaydı kayboldu.

Ben zoru sevdim dedim kendime, zoru seçtim hep belki de…

Kolay olanın değeri bilinmez. Kolay yapılır biter tükenir unutulur köpük gibi birden parlar ve yok olur. Kolay aniden tesadüfen olabilir.

Zor öyle değildir. Önce hayal ister.

Plan ister, program ister. Adanmışlık ister. Tekrar ister. Cesaret ister. Yeniden hep yeni baştan başlanmak ara vermeden devam ister. İlerlemek ister. Hep daha zor, kademe kademe birdenbire değil, yavaştan sakince usul usul istikrarla yılmadan usanmadan daha yüksek daha güçlü daha iyi daha çok ister.

Zor sabır ister, dayanıklılık ister. Kanaat ister. Küçük küçük adımlarla büyüğe ulaşabileceğini anlatmak ister.

Zor desteklenmek ister. İlham ister. İnanç ister.

Zor esneklik ister beklenmedik gelişmelere karşı hazırlık ister uyum ister.

Bu coğrafyanın kaderi KOLAYI sevmesidir. Kolay çabuktur, uğraş çaba istemez.

Kolay liyakat istemez. Kolay emek vermez.

Kolay adanmışlık sevmez. Kolay adalet sevmez.

Kolay mücadele etmez. Kolay değer bilmez. Kolay had bilmez.

Kolay çene sever, eleştiri sever, yerden yere vurmayı sever.

Kolay kulp takmayı sever. Kolay takdir bilmez…

Kolaydır çünkü…Herkesin yapabildiğini niye yüceltsin?

Bir avuç kızımızın yıldızlara yükselme çabasını anlamsız eleştirenlere demem o ki, siz kolay bilirsiniz, biz zorluklarla mücadeleyi…

Biz takdir biliriz, siz yermeyi…

Biz zorlukların emekle, alın teriyle, çalışarak üstesinden gelmeyi biliriz, siz ise kolaya kaçmayı ve oturduğunuz yerden ahkam kesmeyi…

Bizim hayallerimiz var, sizin tanıdıklarınız…

Bizim örnek olmak istediğimiz gelecek pırıl pırıl nesillerimiz var, sizin ise adınız bile hatırlanmayacak…

Oscar Wilde’ın  “pek çoğumuz bataklığın içindeyiz, ama bazılarımız gökyüzüne bakıyor” lafını hatırladım.

Siz hepimizi sürüklemeye çalıştığınız bataklığınızdan konuşmaya devam edin, biz gökyüzüne bakarak bize inanan ve destek olanları hayallerimize ortak edeceğiz.

Yasaklarla eleştirilerle engellerle yaşattığınız zorlukları yıldızlara ulaştığımızda unutacağız.

Ve aynı gökyüzüne bakıp hayallerimizi mücadelemizi kendimize inancımızı kutlayacağız.

PER ASPERA AD ASTRA*

Zorluklardan Yıldızlara…