Gösteri sürüyor, hem de bütün sahteliği, budalalığı ve ucuzluğuyla… Modern, aydınlanmacı, ilerici, muhafazakâr, dindar, gerici vs. hepsi de bu aptal gösterinin gönüllü aktörleri… Görüntü ve gürültüden ibaret ucuzlukla malul aptal gösteri… Ve sistemden beslenenlerin değişim teraneleri…

Tüketim toplumunda bütün değerler büyük uygarlık gösterisinde tükendi. Uygarlığın getirdikleriyle hemhal tükeniş…   

Bütün ile parçaları homojen olmak zorunda değil. Ne ki sırf bütün ile parçaları birbirine benzemediğinden büyük kavgalar sürüp gidiyor.

Uygarlık tek ve bütün olarak hükmünü sürerken kültürü uygarlıkla karıştıran toplumlar birbirine düşman oluyor. Kültür farklılıkları husumet nedeni oluyor.

Gel gör ki mülkiyetin keşfinden tüketim toplumuna uzanan büyük ve kanlı gösteri son demlerinde…

En modern, en iyi, en büyük, en gelişmiş, en ileri, en güzel, en gösterişli olmak, hayatın anlamı olmuş. Mülkiyet-para-piyasa üçgeninde, doyumsuzluğuyla hayatı “en” lerde tüketen uygar insanın dramı…

Bu ahvalde, akla düşen soru; Zengin olmak suç mu? Evet, sistemde kendisine yer açmak için insan bu suçu işlemek zorunda.

Yeryüzünde 8 milyar insan yaşıyor. Yoksulların sayısı 5 milyarı geçiyor ve sayıları gün be gün artıyor. Açlık çeken insan sayısı 1 milyara yaklaşıyor. Her gün açlıktan ölen insan sayısı 20 bini aşıyor.

Hal böyle iken, servet sahibi olmak, zenginleşmek elbet de insanlık suçudur. Ve bu imkânı tanıyan sistem, suça yataklıktan sabıkalıdır.

İnsanlığın kahir çoğunluğu barınmak beslenmek için mücadele ederken servet kazanmanın mazereti olamaz. Bu durumu, kumsalda cansız yatan Aylan bebeğe, evde uyurken yanan 5 çocuğa, açlıktan ölen mazlumlara anlatamazsınız.

Acı ama gerçek; komşusu açken tok yatanların iktidar olduğu ve yalanın en büyük değer olduğu koşullarda, umutlar tükenmiştir.

Yeryüzünde 8 milyar insanı beslemek ve barındırmaktan aciz düzende, hangi değerden söz edilebilir? Değersizliği yüce ideallerle örtme çabaları nafiledir.   

Yeni binyılda, insanlık “aptallık çağı”na girdi. Üstündeki laneti yapay zekâ ile görünmez kılarak kusurlarından kurtulmayı deneyecek fakat başaramayacak. Cennetten kovulan insanın trajedisi bitmedi.

Gerçek yürüyor; Her şeyin ucuzuna teşne insanla hemhal dünya düzeni yolun sonunda. Tükete tükene yolun sonuna gelen insanlık ya başka bir hayatın mümkün olduğunu anlayacak, ya da yok olacak. Göz kamaştıran büyük gösterinin sonu geldi.

Ve insan denen tuhaf yaratık, yeni yılı coşkuyla karşıladı.