Bu ay evlere gelen elektrik faturaları resmen herkesi çarptı. Evinde klima olana 2 bin TL’den aşağı fatura geldiğini duymadım.

Vatandaşın cebinden yüklü paralar çıktıkça Gediz Elektrik işletmesi kârlarının üzerine kâr koyuyor. İşler taşerona bırakılıyor, iş ehli de pek olmayınca sonuç yağmurlu bir günde elektrik çarpmasından ölmek oluyor.

Gediz Elektrik’in net kârı, 2023 yılında 6,5 milyar TL’ye yükseldi. Bir önceki yıla göre yüzde 40 kâr etmiş şirket… Basında yer alan bilgilere göre şirket 3 yıldır vergi de ödemiyor.

Kemiksiz kâr!

Edinilen kâra karşılık kaliteli hizmet alma noktasında sorunlar malum… İzmir’de sokaklarda bir tur atsanız en 8-10 tane elektrik kabloları dışarıda olan, sorunlu noktalar görürsünüz. Hele ki merkez ilçelerde bu yıl hiç olmadığı kadar elektrik kesintileri yaşandı. Mahallelerden göç başladı diye haber bile yaptık. Sahil bandındaki ilçelerde ise durum daha vahim… Kesintiler günlük…

Elektrik faciasının hemen ertesinde ise özelleştirme politikaları konusu alevlenmişti. Şirketlerin azami kar politikası sebebiyle kalitesiz ürün kullanma, yetersiz ve liyakatsız personel istihdam etme konularından eleştiriler gerek odalar gerekse de muhalefet cephesinden gelmişti.

Çocukluk yıllarımızda adı Türkiye Elektrik Kurumu (TEK) olan ve devlete ait olan işletme bugün özel şahısların elinde…

Peki TEK, TEK olarak kalsaydı ne olurdu?

Mesela bu kar, çalışanlara dağıtılsa çalışanlar yoksulluk sınırının üzerinde maaş alabilir. Yoksulluk sınırı 61 bin TL…

Bu kar ile 1 milyondan fazla hanenin bir yıllık elektrik tüketim ücreti karşılanabilir.

325 bin öğrencinin eğitim masrafı çıkar. Okullar yapılır, hastaneler yapılır, ataması yapılmayan öğretmenler için ciddi para kaynağı oluşur. Yıkıma uğrayan 11 ilin yaraları daha hızlı kapanır.

Daha da önemlisi yağmurlu havada sokakta insanımız ölmez.

Konu şu; Kâr eden bir firma neden özelleştirilir? Neden devlet işletmez ve para kazanmaz?

Birilerini zengin etme adına uygulanan özelleştirme politikaları Türkiye’de iflas etmiş durumda… Eve gelen fahiş faturalar, ölüme davetiye çıkaran ve sokağa saçılan kablolar bir Survivor simülasyonunda yaşamamıza yol açıyor.

Özelleştirmeler denendi, olmadı, tutmadı. Vergi bile beylerimize ödetilmedi, bal tutan parmağını yaladı. Vatandaş ise temel birçok temel hakkını para karşılığı satın alır hale gelmiş, daha doğru bir tabirle kaybetmiş durumda…

İktidar yeni bir model sunmuyor. Muhalefet ise bir yandan normalleşme derken bir yandan da yap-işlet-devret ile yapılan otoyolları kamulaştıracağından bahsediyor. Sermaye ile içli dışlılığı sebebiyle bu sözler sanki CHP’nin boyunu aşar gibi görünüyor.

Geçtiğimiz günlerde yazdığım Çeşme’deki özel beachler ile ilgili yazıyı yeniden hatırlatarak yazımı noktalayım:

Genel seçim kaybedildi ancak yerel seçim kazanıldı.

Buyrun girişi 1000 lira olan ve yeme içme için en 2000 lira para yatırmanız gereken özel plajları söküp atmakla kamulaştırmaya başlayın.