Ya ebeveynlerden birisi çocuğu diğeri aleyhine dolduruyorsa…
Geçen hafta tüketici dünyamızda evliliklerin de birçok zaman tükendiğini söylemiştim. Yeni ev, yeni otomobil, yeni iş derken 'yeni eş' kavramı da toplumumuzda sık rastlanır bir durum olmaya başladı. Çoğu evlilik çocuklu evlilik olduğu için, özellikle çocuklar küçük yaştayken ayrılan ailelerin çocukları da ek birçok sorunla karşılaşmaya başladı.
Bu sorunlardan birisi eğer eşlerden biri ayrılmaya istekli ancak diğeri istekli değilse yaşanmakta. Ayrılmaya istekli olmayan ebeveyn küçük yaştaki çocuğu/çocukları diğer ebeveyne karşı olumsuz konuşmalarla doldurup, çocuğun diğer ebeveynle arasını açmaya çalışma, yani çocuğu intikam duyguları için kullanma.
Hiç, 'yoo olur mu öyle şey, bir anne veya baba çocuğuna böyle bir kötülük yapmaz' demeyin. Literatürde yer aldığı gibi ben de bunu çevremde çok kereler izledim. Çok sık rastlanan bir durum bu. Küçücük çocuğu dolduruşa getirmek. Çocuk etkilemek zor bir iş değil… Böylece ayrılmayı istemiş olan ebeveyn ile çocuğunun arasını bozmak, huzurlarını kaçırmak yani burnundan fitil fitil getirmek…
Oysa vicdan ve akıl böyle bir tutumu anlayamıyor. El kadar çocuğun huzurunu öz annesi veya öz babası neden bozmak istesin ama demek ki insan egosu, intikam duygusu bir yetişkinin evladına olan sevginin de önüne geçiyor. Anlaşılır gibi değil bir tarafıyla ama diğer tarafıyla da çok anlaşılır.
Şöyle ki; zaten bir ebeveyn intikam gibi olumsuz duygularla baş edemeyecek kadar yüksek egoya sahipse o ilişkide ciddi sıkıntılar yaşanıyor. Küçük, günlük olaylar büyüyor, çatışmalara neden oluyor, tırmanıyor, bu olaylardaki saldırı, savunma, intikam, onur, gurur gibi tutumlar birikip bir tarafı boşanmaya itiyor. Bu defa duygusal açıdan zaten olgunlaşmamış bu kavgacı kişi terk edilmişlik, ret edilmişlik duyguları içinde eski eşten intikam almak için küçücük çocuğunu kullanıyor…
Bu sorun evrensel bir sorun olsa gerek ki İngiltere'de şimdi mahkemeler devreye girmiş. Eğer bir ebeveynin çocuğunu diğer ebeveyn için olumsuz dolduruşa getirdiği belirlenirse altı ay psikolog kontrolünde takip v ebeveyn bunu yapmaya devam ederse o ebeveyn ile çocuğun görüşmesine yasak getiriyor mahkeme…
Mahkemelerin devreye girmesi İngiltere'de epey etkili olmuş ve arayı, huzuru bozmak isteyen ebeveyne engelleyici bir güç olmuş. Orada oluyorsa ülkemizde neden olmasın? Bu konuda dertli ebeveynler varsa ve diyalog ile çözemiyorlarsa onlara da mahkemeye başvurmalarını öneririm. Hatta avukatları İngiltere'deki bu örneklerden yararlanabilirler.
Bunu önermemdeki en önemli neden çocuğu düşünüyor olmam. Böyle ortamlardaki çocuklar anne babaları tarafından bu şekilde kullanıldıklarında ruh sağlıkları bozuluyor, böyle bir durumla nasıl baş edeceklerini bilemiyorlar çünkü çok ufaklar. Aleyhte söylenen sözleri diğer tarafa anlatsalar laf aktarmış oluyorlar, söylemeseler sanki o ebeveynin arkasından diğeriyle birlik olmuş kuyu kazıyor gibi hissediyorlar. Yani tam anlamıyla arada kalıyorlar. Birçok zaman bunları dile getiremeyecek kadar ufak oluyorlar. Büyük bile olsalar bu durumla baş edemiyorlar.
Diğer ebeveynin dolduruşuyla çeşitli korkular, suçluluk, öfke, kaygı gibi zor duygular yaşıyorlar. Bazen işin içine büyükanneler, halalar, teyzeler gibi ikinci dereceden akrabalar da dahil oluyor maalesef.
Çözmek için öncelikle mantık çerçevesinde ebeveynler arası diyalog şart, yakın aile fertlerinin de yıkıcı değil, yapıcı olmaları çok önemli. Bu olmuyorsa çocuğu korumak için mahkemeler yardımcı olabilir, bu seçenek de göz ardı edilmemeli ancak en iyi, ideal çözüm çocuklar küçükken boşanmamak, ilişkiyi sürdürmenin yapıcı yollarını aramak…
