Özerklik projesinin amacı 'Milli Bütünleşme'

İSTANBUL - Kılıçdaroğlu’nun Hakkari’de açıkladığı yerel yönetimlere özerklik vaadi, CHP’nin hazırladığı daha büyük bir projenin ilk adımı. CHP, üzerinde uzun süreden bu yana çalıştığı bir projeyi tamamladı. Bu çalışmanın adı "Toplumsal Mutabakat ve Milli Bütünleşme Projesi". Kılıçdaroğlu’nun, projeyi Diyarbakır’da 30 Mayıs’ta yapacağı konuşmada açıklaması bekleniyor.

 

Kılıçdaroğlu’nun yerel yönetimlere özerklik sözü bir süredir Avrupa Birliği hukuku ve uygulamaları üzerinde çalışan İstanbul Milletvekili, deneyimli diplomat Şükrü Elekdağ’ın hazırladığı ve Kılıçdaroğlu ile parti yönetimine 19 Ocak 2011’de yaptığı sunuşta yansıttığı geniş kapsamlı bir rapora dayanıyor.

 

Elekdağ, bu raporda Avrupa Birliği hukuku ve uygulamaları çerçevesinde, “Toplumsal Mutabakat ve Milli Bütünleşme Projesi” olarak aşamalı bir plan ortaya koyuyor. Bu aşamalardan birini de Avrupa Konseyi Yerel Yönetim Özerklik Şartı’na konulan çekincelerin kaldırılması oluşturuyor.

 

Elekdağ, Milliyet Gazetesi yazarı Fikret Bila'ya projenin ana hatlarını şöyle özetledi:

“Uzun bir süreden beri Avrupa Birliği çerçevesinde yürüttüğüm çalışmayı tamamladım. Sayın Kılıçdaroğlu, 10 MYK üyesi ve değişik üniversitelerden 7 bilim adamının bulunduğu bir heyete 2 saat süreyle sunuş yaptım. Çalışma, Toplumsal Mutabakat ve Milli Bütünleşme Projesi mahiyetindedir.”

 

Elekdağ, projenin özünün, terörün kitlesel tabanını besleyen kaynakları ortadan kaldırmak olduğunu ifade ederek şöyle devam etti:

“Türkiye, terörün kitlesel tabanını besleyen ekonomik, sosyal, hukuki, kültürel, siyasi ve yönetimsel nedenlerini Avrupa Birliği standart ve normlarıyla ortadan kaldırmayı hedeflemelidir. Bu ulus devlete, üniter yapıya, toplumsal bütünleşmeye uygun bir ortam sağlayacaktır. Sorunun özü, Türk ve Kürt hangi etnik kökenden olursa olsun tüm vatandaşların aynı hukuku paylaşmaları ve haklarını arayabilecek eşit vatandaşlar haline getirilmesidir. Bunun iki faydası olur:

1- Hukuk ortaklığı ve eşitliği sağlayan devletin bütün vatandaşlarından da sadakat beklemesi ve istemesi de hakkı olur. Bu sağlanırsa, PKK’ya karşı Türkiye’nin silahlı güç kullanmasına da uluslararası alanda daha kolay destek sağlanır.

2- PKK üzerinden siyaset yapan ayrılıkçılarla, şiddeti reddeden, ayrılıkçı olmayan Kürt kökenli vatandaşlar ayrılır; terör örgütü ve ayrılıkçılar marjinalize olur.”

 

Elekdağ, Toplumsal Mutabakat ve Milli Bütünleşme Projesi’nin 4 aşamasını şöyle anlattı:

1- Terörün kitlesel tabanını besleyen ekonomik, sosyal, hukuki, kültürel, siyasi ve yönetimsel nedenlerinin bir envanterinin çıkarılması,

2- Avrupa Birliği ile uyumlu standart ve normları belirlemek,

3- Avrupa Birliği standart ve normlarıyla uyum sağlayacak önlemleri almak,

4- 1-1,5 yıllık bir uygulama süresi planlamak.

 

Elekdağ, Kılıçdaroğlu’nun Hakkâri’de açıkladığı yerel yönetimlere özerklikle ilgili çekincelerin kaldırılmasının bu bağlamda atılacak bir adım olduğunu vurgulayarak, şöyle devam etti:

“Uygulama açısından üç alan görünüyor:

1- Yüzde 10 seçim barajının düşürülmesi,

2- Yerel yönetimler özerklik şartına konulan çekinceleri kaldırmak,

3- Anadilde eğitim.

 

Seçim barajının düşürülmesinde zorluk, iktidar partisinden kaynaklanıyor. CHP bunu istiyor, bu yönde önerisi var. Eğer AB standart ve normlarını uygulayacaksak bu barajı indirmemiz şart. Avrupa Birliği ülkelerinin 9’unda baraj yok, diğerlerinde ise baraj yüzde 2-5 bandında değişiyor. Türkiye’nin de barajı bu banda indirmesi lazım.

 

İkinci olarak Avrupa Konseyi Yerel Yönetim Özerklik Şartı’ndaki çekincelerimizi kaldırmak. Bu konuyu inceledim, 6 maddeye 11 çekince konmuş. Bu maddelerin hiçbiri ulus devletle, üniter yapıyla, toplumsal bütünleşmeyle çelişen, çatışan maddeler değil. Bu çekinceler kaldırılabilir. Anadilde eğitim konusunda ise zorluk var. Avrupa Birliği’nde de yaygın bir uygulama yok. Bu esas, Bölgesel ve Azınlık Dilleri Şartı’ndan geliyor. Ancak bu şartı sadece Danimarka imzalamış ve onaylamış. Fransa, İngiltere, İtalya gibi ülkeler imzalamış, ama onaylamamışlar. İsveç, Türkiye, Bulgaristan gibi ülkeler ise ne imzalamışlar ne onaylamışlar. Anadil öğreniminde sorun yok, ancak eğitimin bölgesel veya azınlık dillerinde yapılması konusunda AB’de bir standart ve norm oluşmuş değil. Bu konuda bir mecburiyet yok.”