Daha çocuğum benden gelin olur mu anne!

ANKARA - İşte, 14 yaşındayken 70 yaşında adamla evlendirilen, oyun oynayacağı yaşta kocasından şiddet gören ‘Çocuk Gelinler’in ibretlik acıları...Çocuk Gelinler Projesi kapsamında 54 ilde araştırma yapan Uçan Süpürge Kadın İletişim ve Araştırma Derneği, her ilden trajik hikayeleri gözler önüne serdi.

Araştırmada 14 yaşındayken 10 bin TL karşılığı 70 yaşında bir adamla evlendirilen küçük kızdan, çocuğunu kocasına bırakıp sokakta oyun oynamaya giden anneden, “Daha çocuğum, benden gelin olur mu anne” diye tepki gösteren liseli kıza kadar pek çok dram yer alıyor. Derneğin, Sabancı Vakfı desteğiyle yürüttüğü 18 ay süren “Çocuk Gelinler Projesi” kapsamında ortaya çıkan hikayelerden bazıları şöyle:

 

AĞRI
“6’ncı sınıftayken bir arkadaşımız vardı, derslerinde gayet de başarılıydı. Birkaç hafta okula gelmedi. Yanına gittiğimizde parmağındaki yüzüğü gösterdi. Çok üzüldük. Kendisi de istemiyordu ama ailesi 10 bin TL karşılığı kızlarını 70 yaşındaki bir adama satmıştı. 14 yaşındaydı. Birkaç sene sonra ailesini gördüm, “Kızımız ilk doğumunda çok kan kaybetti şu an ölüm döşeğinde” dediler. Ailesi o kadar pişmandı ki, anlatamam. O durumdan kurtuldu. Geçen sene de babası sürekli aramasına rağmen kız bir türlü telefonu açmıyordu. Merak edip yanına gittiğinde kızını dövülmüş bir şekilde sokağın ortasında buldu. Adamın kızı burada, tekrar evlendirmek istiyor.”

 

 

AFYONKARAHİSAR
“Bizimkiler sürekli ‘Mürüvvetini görelim, elimiz ayağımız tutarken düğün dernek yapalım, torun sevmek istiyoruz’ diyorlar. Herkes torununu kucağına almak ister; ama kimse bana sormuyor, ben istiyor muyum diye? Daha çocuğum benden gelin olur mu, anne olur mu? (Lise öğrencisi bir kız)”

 

KIRIKKALE
“14 yaşındayken babam beni kardeşinin çocuğuyla nişanladı. Ameliyata giriyordu, ‘Ölür kalırsam kız size emanet’ demiş. Onlar da geldiler istediler. Ama ben okumak istiyordum. Üniversite sınavlarına girdim, kazandığımı evlendiğim gün öğrendim. 17 yaşındaydım. Evlendikten sonra eşimin ailesi başımı kapatmaya çalıştı. Alışık değildim ama mecbur kaldım.”

 

VAN
“13 yaşında herkes okula giderken ben de 30 yaşında bir adamla evlendirildim. Hiç görmedim, hiç tanımadım. Sadece babamın arkadaşının oğlu olduğu için beni evlendirdiler. Gittiğim şahsı gördüğüm zaman sanki benim babam. Hiçbir gün onun yanına yaklaşamıyordum. Gece olduğu zaman çok korkuyordum, odasına bile giremiyordum. Her zaman baba gözüyle baktım ona. Hala da o psikolojiyi atamıyorum üzerimden.”

 

HAKKARİ
“Babam öldüğünde 14 yaşındaydım. Amcalarım 2 bin 500 TL başlık parası karşılığı hiç görmediğim bir kişi ile evlendirdiler. Kocam öldü, 6 çocukla ortada kaldım. Bize Kaymakamlık ve hayırseverler baktı. Onlar da daha sonra ellerini çekti. Mecburen çareyi kuma olarak başkasıyla evlenmekte buldum.”

 

 

AMASYA
“17 yaşında evlendim. Genç kızlara bakar özenirdim. Sokakta mahallenin genç kızları toplanmış oyun oynuyorlar. Balkondan izliyorum. Kızım 3 yaşındaydı. Eşim oyun oynayanlara nasıl baktığımı görmüş, ‘Oynamak ister misin’ dedi. O kızımıza baktı. Ben gittim oynadım, eve geldim.”

 

İZMİR
“16 yaşında evlendim. Evde sessiz film oynanıyordu. Çocuğumuz da olmadı. Cenaze evi gibi çıt çıkmıyordu. Öyle susarak 20 yıl geçirdik. Halen de yabancı gibiyiz.”

 

DİYARBAKIR
Diyarbakır   “15 yaşında evlendim. Erkeklerin önünde ayağa kalkıldığını bilmiyordum. Bilmediğim için ilk tokadımı yedim. 16 yaşındayken oğlumu kucağıma aldım, 23 yaşındaydım eşim vefat etti.”

 

ŞIRNAK
“Ablam ve kuzenim berdel edildi. 2’si de istemeyerek gelin gitti. Ama daha kuzenimi ağabeyime getiremedik. Çünkü ağabeyim başka birini seviyor. Çok üzülüyor ama kabul etmekten başka bir çaresi yok.”

 

MERSİN
“10 yaşında gelin gittim Gazi-antep’e. Fırına giderken çocuklar beni kovalar, ‘küçük gelin’ diye bağırırlardı. Kaynanam beni döverdi. Ekmek vermezdi. Ekmek yaparken karnıma bıçak soktu. Sonra kapıyı kilitleyip çıktı.” (Umut Erdem / Hürriyet)