Toplumsallaşan insan, yazının bulunmasından sonra kayıt altına alındı. Böylece, kayıt altına alınan insanı kamusal alanda sürgit kontrol altında tutmak mümkün oldu.

Yazı, her türlü iktidar ilişkisinin sürdürülmesini ve geliştirilmesini mümkün kılandır. Çünkü tahakküm doğasında var. Yazı, talimattır.

Binlerce sayfa yazılmak suretiyle üretilen bilginin onu okuyan azınlığa sağladığı üstünlük sayesinde insanlık yönetilebilir kitlelere dönüştü. Buna toplumsallaşma diyoruz. Ya da omurgası hiyerarşi olan iktidar toplumlarının inşası...

Tanrıyı da yazıya döken insan, dinin ve kutsal kitabın kuşatmasına girdikten sonra, tanrı fikrinden uzaklaştı. Tanrısal olanla doğrudan ilişkiden mahrum kaldı.

Daha sonra, sanayi toplumunda bilimin tanrılaştırılmasıyla ilerleyen ve aydınlanan modern insan, tapınacağı yeni bir tanrıya kavuştu; Bilim...

Binlerce sayfa yazarak düşüncenin efendisi olan düşünürler, yerine düşünerek aslında insanı aşağıladı. Soyutlamayı öğrenen insan kendi başına düşünmeye muktedirken, düşünürün kurduğu entelektüel iktidar altında aptallaştırıldı. Dijital çağda, tam da yapay zekanın insana yaptığı gibi.

Onbinlerce sayfa yazmak, insan aklına hükmederek muktedir olmaktan öte hangi ihtiyaca karşılık gelebilir? On sayfada anlatılabilecek bir mesele, neden 10 bin sayfa yazarak anlatılır?

Yazının insana hayatı öğretmek için inşa edilen didaktik yapısı hayata karşı… Hayatın orta yerine bırakılan laneti dirençli hale getiren yazı, esersizliğin, mülksüzlüğün dile gelmediği koşullarda, elini kolunu bağladığı insanı sisteme teslim ediyor.

Kayıt altına alınan insanın asıl dramı yazıyla başladı. Esaretin her türlüsüne başkaldırı, sisteme isyanla mümkündür.

Sisteme isyan ise ancak vaz geçmekle mümkün; yazılanları hükümsüz kılarak sistemin sunduklarından vaz geçmek…

Ve hayatı yeniden söylemek…