Büyük ozan anılıyor

Ölümünden birkaç saat önce bile ''Birbirinizle, konu komşuyla iyi geçinin, dirliğiniz, düzeniniz bozulmasın'' diyen ve ''Kürt'ü Türk'ü ne Çerkez'i/Hep Adem'in oğlu, kızı/Beraberce şehit, gazi/yanlış var mı ve neresi'' dizeleriyle birlik ve beraberliğe vurgu yapan ünlü halk ozanı Aşık Veysel Şatıroğlu, ölümünün 38. yılında memleketi Şarkışla'da anılıyor. 

 

Şiirlerinde yaşama sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk iç içe olan, aşık geleneğinin son büyük temsilcilerinden Aşık Veysel, 1894 yılında Sivas'ın Şarkışla ilçesi Sivrialan köyünde doğdu. Karaca Ahmet ile Gülizar hanımın çocuğu olan Aşık Veysel, çiçek hastalığı yüzünden 7 yaşında bir gözünü kaybetti. Aşık Veysel'in diğer gözü de kısa süre sonra kör oldu.

 

Gözlerini kaybettikten sonra, babasının oyalanması için aldığı sazı çalmaya başlayan Veysel, saz ustaları Çamşıhlı Ali ve Molla Hüseyin'den ders aldı. Aşık Veysel'in cumhuriyetin 10. yılı için yazdığı destanın yayınlanması ve Sivas Aşıklar Bayramı'ndaki başarısı dikkati çekti. Veysel, bazı köy enstitülerinde saz öğretmenliği yaptı. İki kez evlenen, 2 erkek ve 4 kız babası olan Aşık Veysel, 21 Mart 1973 tarihinde vefat etti.

 

''Ben giderim adım kalır/Dostlar beni hatırlasın/Düğün olur bayram gelir/Dostlar beni hatırlasın'' dizelerinin sahibi dünyaca ünlü halk ozanı Aşık Veysel, şiirleriyle Türk kültürünün vazgeçilmez yapı taşlarından biri olarak görülüyor. Eserlerinde Türkçeyi en yalın ve güçlü şekilde kullanan Aşık Veysel, şiirlerinde verdiği mesajlarla Türk milletine her zaman birlik ve beraberliği öğütlüyor. Pek çok eserinde vatan, tabiat, birlik, çalışma, yardımlaşma konuları yer alan Aşık Veysel'in şiirleri incelendiğinde dikkati çeken en önemli noktanın vatana bağlılık ve idealistlik olduğu dikkati çekiyor.

 

Eserlerinde daima birleştirici, kaynaştırıcı bir tavır içinde davranan, Büyük Önder Atatürk'ün düşünce ve prensiplerine de sıkı sıkıya bağlı olan ünlü ozan, bu bağlılığını ''Çalışalım kurtaralım buhrandan/Nedir senlik benlik usandık candan/Irkımız neslimiz aynı bir kandan/Yurdun yaraların saralım kardaş/Yürüyelim Atatürk'ün izine/Boş verelim bozguncular sözüne/Göz atalım şu dünyanın hızına/Yürüyüp hedefe varalım kardaş'' dizeleriyle dile getiriyor. ''Dostlar Beni Hatırlasın'', ''Uzun İnce Bir Yoldayım'', ''Kara Toprak'', ''Türküz Türkü Çağırırız'' gibi birçok ünlü eserin sahibi olan Şatıroğlu'nun eserleri evrensel bir özellik taşıyor. Aşık Veysel'in bazı eserleri, yabancı dillere de çevrilerek birçok ülkede seslendiriliyor.

 

Ölümünden 3 ay önce radyocu Yaşar Özürküt ile yaptığı röportajda, insanlara vermek istediği mesajların sorulması üzerine Aşık Veysel, genç kuşaklara şu nasihatlerde bulunuyor:

 

''Onlara söyleyişim şu olacak, çalışmak, azim, fikir. Efendime söyleyeyim, bunlar mevcut olacak. Dönmeyecek azminden insanlar. O azminden dönmeyen insan, muhakkak erinde, geçinde arzusuna ulaşır. Fakat azim deyince o da, biri yani yanlış yola azmetmiş, o muhakkak yolda kalır. Fakat doğru yola azmederse o kendini bir selamete çıkarır ve ismini baki kor dünyada, kendi de baki kalmış olur. Yoksa yanlış yola azmetmiş, onun muhakkak bir gün kafasına vururlar. Ondan hayır çıkmaz. Çıksa kalsa bile herkes nefret eder. İnsanlar iki şeyle anılır, biri nefretle, biri rahmetle. Nefretle anıldıktan sonra hiç anılmasın.''

 

Ölümünden birkaç saat önce bile kendisine söylemek istedikleri sorulduğunda ''Ne diyeyim. Birbirinizle, konu komşuyla iyi geçinin, dirliğiniz, düzeniniz bozulmasın'' dediği belirtilen Aşık Veysel, ''Kürt'ü Türk'ü ne Çerkez'i/Hep Adem'in oğlu, kızı/Beraberce şehit, gazi/Yanlış var mı ve neresi'' dizeleriyle birlik ve beraberliğe vurgu yapıyor.

 

Aşık Veysel'in önemli ancak pek bilinmeyen bir özelliği de köyünde ilk kez meyve bahçesi kuran ve meyve yetiştiren kişi olması.

 

Köyünde ve çevresinde tek meyve ağacı olmadığı halde Sivrialan'da ilk meyve bahçesini kurduğu ifade edilen Aşık Veysel'in bahçesinde elmadan kayısıya, kirazdan cevize kadar çeşitli meyve ve çiçek bulunuyor.

 

Aşık Veysel Şatıroğlu, 21 Mart 1973'te ''Sadık Yarim'' dediği kara toprağa kavuşmadan önce, dostlarına şu sözlerle hitap etmişti:

 

''Ben giderim adım kalır/Dostlar beni hatırlasın/Düğün olur bayram gelir/Dostlar beni hatırlasın, Can kafeste durmaz uçar/Dünya bir han konan göçer/Ay dolanır yıllar geçer/Dostlar beni hatırlasın, Can bedenden ayrılacak/Tütmez baca yanmaz ocak/Selam olsun kucak kucak/Dostlar beni hatırlasın, Ne gelsemdi ne giderdim/Günden güne arttı derdim/Garip kalır yerim yurdum/Dostlar beni hatırlasın, Açar solar türlü çiçek/Kimler gülmüş kim gülecek/Murad yalan ölüm gerçek/Dostlar beni hatırlasın, Gün ikindi akşam olur/Gör ki başa neler gelir/Veysel gider adı kalır/Dostlar beni hatırlasın.''