Üç ay boyunca sessizliğini koruduktan sonra, Tunç Soyer, yeni yönetimin 100. gününde bir değerlendirme yazısı paylaştı.

Değerlendirme yazısı kesinlikle bir hesaplaşma değil, doğru bilgileri paylaşmak için kaleme alınmış.

Tunç Soyer, mali konularda yapılan açıklamaları gerçekçi bulmuyor ve İBB’nin borç batağında olmadığını bütçe verileriyle açıklıyor. Veriler karşılaştırılabilir.

Çalışanlarıyla sürekli sorun yaratan yönetimi uyarıyor, sosyal demokrasi ilkelerini anımsatıyor. Ve işe almalar konusuna açıklık getiriyor.

Fakat benim bu yazıyı yazmaktan muradım, Tunç Soyer’in icraatlarını tekrarlamak değil. Sadece, endişe duyduğum iki konuya dikkat çekmek istiyorum.

Birincisi, aylardır Tunç Soyer’i hedef alan ve eleştiri sınırlarını aşan saldırılar.

Bu saldırılar, İzmir CHP içinde ciddi yarılmalara yol açıyor. Kendilerine yakın olmayan herkese husumet beslemek nasıl bir karakterin tezahürüdür?

Yeni yönetime yakın partililer, öteki cenaha selam bile vermez oldular. Husumetten beslenmeyi tercih ediyorlar. Kısa sürede, CHP’de düşman kamplar inşa etmeyi başardılar. Bu tutumun, CHP’yi iktidar alternatifi olmaktan uzaklaştırabileceğini, anlamıyorlar.

İkincisi, Tunç Soyer’in yaptığı işlerin yeni yönetimde yarattığı öfke ve kin.

Büyükşehir, onlarca yatırımı, üretimi ve hizmeti, tam olarak intikam duygularıyla imha ediyor. Tunç Soyer patentli ne varsa hepsi hedefte, bir bir yok ediliyor.

Üstelik, söz konusu yatırımların çoğu şehri dirençli hale getirmeyi hedefliyordu. Bir eksiklik veya yanlış giden bir şeyler varsa düzeltilir ve üstüne koyarak yola devam edilebilirdi. Ama yeni yönetim, sanki İBB bir şehir devleti, devleti düşman işgalinden kurtarıyorlar...

Halbuki Tunç Soyer, özel sektörün pek tercih etmediği alanlarda halk için üretim yapmayı önceliyordu. Kamusal alanda karlılık değil halkın yararıdır, önceliği olan. Sosyal maliyetten habersiz sosyal demokrat İBB yönetimi, kâr/zarar hesabı yapıyor. Belediyeyi şirket gibi yöneterek kamu hizmeti veren tüccarlar… Sorsanız, hepsi de solcu…

İzmir’de vasatlıktan beslenen sözüm ona değişim, şehir için büyük talihsizlik.