Bugün Pazar...

Ve Bayram’ın son günü…

Hiç bitmeyen sevgi ve saygıyla...

Atatürk’ü bu köşede anma ve hatırlama günü...

Bir kez daha...

Az bilinen yaşanmış bir öyküyü paylaşalım...

Bunu yaparken de...

Ulu Önder’in dini bayramlardaki hassasiyetini…

İzmir’e özel bayram duygularını hatırlatarak…

Yıllarca hizmetinde bulunan Cemal Granda’nın anılarının izinde…

Gazi Mustafa Kemal’i bi’kez daha saygı ve minnetle analım...

***

Bugün Ramazan Bayramı’nın son günü…

Ve bugün hep birlikte…

Tam 93 yıl öncesine gidiyoruz…

***

Takvimler, 1930 yılının Mart ayını gösteriyordu…

Ramazan Bayramı 3 Mart Pazartesi başlıyor…

4 Mart Salı ve 5 Mart Çarşamba devam ediyordu…

Cumhurbaşkanı Atatürk…

Ramazan Bayramı tatili için…

Bir kez daha çok sevdiği İzmir’i seçmişti…

Bayramını bu kadim kentte geçirmeye kararlıydı…

Bayram boyunca Naimpalas’ta kaldı…

Günün her saatinde otelin önü hep kalabalıktı…

İzmirliler, Mustafa Kemal Paşa’yı görebilmek için…

Saatlerce otelin önünden ayrılmıyorlardı…

Atatürk, balkona çıkınca vatandaşlar, “Yaşa…” bağırıyor…

Büyük kurtarıcıyı alkışlıyordu...

Bayram’ın birinci günüydü…

Arkadaşlarına, “Ha’di bu şahane şehri biraz dolaşalım” dedi…

Saat, tam 16.30’da otelden ayrıldı…

Refakatindekiler de peşinden tabii…

Önce Karantina ziyaret edildi…

Oradan…

Reşadiye tramvay hattını takip ederek Balçova’ya geldi…

Çok beğendi Balçova’yı…

Kentin her köşesinden mis gibi çiçek kokuları yükseliyordu…

Kemeraltı Çarsı’nı oldum olası merak ederdi…

Oraya da uğradılar, ardından…

Basmane ve Gazi Bulvarı güzergâhını takip ederek…

Bir saat sonra Naimpalas’a geldiler…

İzmir’in nüfusu…

O tarihlerde taş çatlasın 400 bin civarındaydı…

Ve…

Kadın nüfusu erkeklerden bi’parmak daha fazlaydı…

***

Bu kısa turun unutulmaz tarafı şu…

Nereden, hangi yoldan, hangi adresten geçerse geçsin…

Yol boyunca iki tarafa toplanmış İzmirliler…

Gazi Mustafa Kemal’i alkış yağmuruna tutuyordu…

***

Bitmedi…

Naimpalas’ın önündeki kalabalık…

Saatler gece yarısını vururken bile dağılmamıştı…

Gazi, o saatte…

Balkona çıktı, İzmirliler’i selamladı…

Ertesi gün…

Annesinin mezarının başına gitti…

Zübeyde Hanım’a dua etti…

***

Atatürk’ün hizmetinde yıllarca çalışan Cemal Granda…

“Atatürk’ün Uşağı” kitabında…

Ramazan aylarındaki Gazi Paşa’yı, bakın nasıl anlatıyor:

“Atatürk'ün çok sefer mevlit dinlediği olurdu... Miraç bölümünde, (Göklere yükseldi Mustafa) denince gözleri yaşarırdı… Atatürk Ramazan aylarında Dolmabahçe Sarayı'na gelen ve oruç tutan misafirlerine özel ilgi göstermiş; iftar sofrasıyla bizzat ilgilenmiş, ibadet etmek isteyenlere yer göstermiştir…”

***

Atatürk'ün kız kardeşi Makbule Hanım’ın…

Ağabeyi ile ilgili Ramazan anıları şöyle:

“Her Ramazanın bir günü ve ekseriyetle Kadir Gecesi bana iftara gelirdi... O gün imkân bulabilirse, oruç tutardı... İftar sofrasını eski tarzda isterdi... Oruçlu olduğu zaman iftara başlarken dua ederdi... Kur’an dinlemeyi sever, (Kur’an’ı yüksek sesle ancak makama aşina olanlar ve güzel sesliler okumalı…) derdi... Annemin ölümünden sonra ruhuna hatim okutmak istemiştim... Bu arzumu kendisine söylediğim zaman bana, (Çok iyi edersin… Benim için de okut…) demişti…”

***

Atatürk'ün özel hafızı Yaşar Okur ise…

Atatürk'ün Ramazan aylarından duygu yüklü anılar demeti aktarıyor:

“Ramazan aylarının Atam için çok büyük bir önemi vardı… Mübarek ay gelir gelmez ince saz heyeti Çankaya Köşkü'ne giremezdi… Kandil geceleri de saz çaldırmazdı. Sadece beni yanına çağırır, Kur'an-ı Kerim’den bazı sureler okuturdu… Ben okurken gözleri bir noktaya takılır, derin bir huşu içinde dinlerdi… Ramazanlarda bir ay müddetle Hacı Bayram-ı Veli ve Zincirlikuyu camilerinde şehitlerin ruhuna hatm-i şerif okumamı emrederlerdi…”

***

Işıklar içinde uyusun…

Nokta…

Sonsöz: “Milletimiz, din ve dil gibi kuvvetli iki fazilete (erdem / ahlaklı olmanın gerektirdiği doğruluk) sahiptir… Bu faziletleri hiçbir kuvvet milletimizin, kalp ve vicdanından çekip alamayacaktır ve alamaz… / Gazi Mustafa Kemal Atatürk…)