Pınar Civek'in annesinin öldürülüşünü​n 1. yıldönümü

IŞIL ÖZTÜRK-14'ünde zorla evlendirilen, 17'sinde anne olan, önce babasından sonra kocasından dayak yiyen, ama 3 çocuğuna iyi bir hayat sağlama gayretiyle dişiyle, tırnağıyla bağda, bahçede, evde temizlikte çalışan Selma Civek, yaşamıyor artık. Ama kızı Pınar, yaptıklarıyla, verdiği mücadeleyle annesine layık bir evlat, tüm Türkiye'ye örnek olan, umut veren bir kız olmanın haklı gururunu yaşıyor. 14 Ocak günü, kimse için bir şey ifade etmese de, artık "baba" demediği adamın, sadece annesini değil, sırdaşını, kardeşini, dostunu, can yoldaşını, herşeyini ondan kopardığı Pınar ve iki kardeşi için bugün, sadece annelerinin ölüm yıldönümü değil, "yeni hayatlarının" da birinci yıldönümü. Kendisini arayan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Fatma Şahin'e "Maddi yardım istemiyorum. Adalet istiyorum. Annemin yaşadıklarını başka kadınların yaşamasını istemiyorum. Bana hukuki açıdan yardımcı olun" diyecek kadar gururlu olan, Avukatı Bilge Civa ile yazdığı dilekçesi ve telefondaki isteği sayesinde, Bakan Şahin'in, Türkiye'de ilk kez bir kadın cinayetine doğrudan müdahil olma kararı vermesine neden olan Pınar Civek, annesinin birinci ölüm yıldönümünde konuştu.

 

"Adalet istiyorum, o adamın en ağır cezayı almasını istiyorum" diyen Pınar Civek, Bakan Şahin'e de teşekkür ederek "Bakan hanım beni aradı. Başsağlığı diledi 'ne yapabilirim’ diye sordu ve yanımızda olduğunu söyledi. 'Ne zaman birşey isterseniz, bana ulaşın' dedi, Ankara'ya davet etti. Arkamızda olduğunu söyleyerek güven verdi. Daha sonra ben aradım, hukuk müşavirine yönlendirdiler. Onlarla irtibata geçtim. Kesinlikle maddi bir yardım istemedim. Sadece adli yardım istedim. Adalet istiyorum, kadınların korunmasını istiyorum, başka Selma Civek'ler ölmesin istiyorum, dedim Bakan'a. Annem geri gelmeyecek ama kadına karşı olan şiddetin son bulmasını istiyorum, dedim. Bununla ilgili yasal düzenlemelerin olduğunu söyledi. Düzenleme de yapıldı, baya gelişme var. Bir Bakan'ın birebir ilgilenmesi çok iyi. Gerçekten teşekkür ederim. Bizim amacımız sesimizi duyurmaktı. Bakan hanım da 'Artık eşine tokat atan bile karşısında devleti bulacaklar' dedi. Bir kadını öldürmenin caydırıcı bir cezası yoktu. Öldürüyorlar, '3-4 yıl sonra nasıl olsa çıkarım' diye düşünüyorlardı. Artık yanlarına kar kalmayacak inşallah" şeklinde konuştu. Civek, "Gerekirse davalara ben de katılacağım" diyen Bakan Şahin'i, 15 Şubat'ta yapılacak duruşmaya davet etti.

 

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Fatma Şahin, geçen yıl kocası tarafından öldürülen Selma Civek davasına müdahil olma kararı almıştı. Cinayet işleyenlerin aslında kadına değil devlete el kaldırmış olacağının altını çizen Bakan Şahin, devletin mağdurun yanında olduğunu hatırlatarak, kendisinin de sürekli mağdurun yanında olduğunu kaydetmişti. Bakan Şahin, gerekirse bir davaya gireceğini de ifade ederek, "N.Ç olayında gördüğümüz gibi kamu vicdanını rahatsız eden ve mağdurun aleyhine sonuçlar çıkmadan önce ne yapmamız gerekiyorsa onu yapmak istiyoruz. Hem ulusal hem de uluslararası davalarda, iyi hukukçulardan yardım alarak süreci yöneteceğiz. Zaten bu şiddet olmasın diye de aile bireylerini şiddetten koruyacak bir yasal alt yapıyı güçlendiriyoruz. İlk Bakan olduğumda Hatay'da bir olay olmuştu, birebir takip ettim. En azından toplumun takip ettiği davalara katılacağız. Şu anda Siirt'teki ilköğretim okulu öğrencisi 4 kıza yönelik tecavüz davasını takip ediyoruz. Gerekirse bir davaya da giderim. Kadın cinayetleri işleyenler görecek ki kadına değil Bakanlığa el kaldırmış oldular. Bu şiddeti uygulamayı sürdürenler de mağdur ile değil devletle mücadele ettiğini görünce bunu yapamaz olacak. Bu işi yapanın yaptığının yanına kar kalmayacağını görmeye başlaması en büyük yaptırım" demişti.

 

Bakan Şahin'e, "Adalet istiyorum, bana hukuki destek verin" diyerek ilham kaynağı olan, şiddet gördüğü için boşanmak istediği eşi Hüseyin Civek (46) tarafından, "koruma kararı" olmasına karşın 25 yerinden bıçaklanarak öldürülen Selma Civek'in (39) kızı 23 yaşındaki Pınar Civek (23), annesinin ölümünün birinci yılında, "Yaptıklarımı annem görseydi, benimle gurur duyardı. Anneme layık olmaya çalışıyorum” dedi. Gerçekten çok iyi bir insan ve anneye sahip olduğunu anlatan genç kız, sözlerini şöyle sürdürdü: “Annemin beni gördüğüne inanıyorum. İnşallah da görüyordur. Birçok şeyi onun sayesinde, onun ve Allah'ın yardımıyla başardığıma inanıyorum. Annem de yukarıdan beni görüp gurur duyuyordur. 'Benim kızım kendisi için değil, diğer kadınların zarar görmesini engellemek için mücadele ediyor' diyordur. Dönüp arkama baktığım zaman 1 yıl nasıl geçti bilmiyorum. Çok hayalim vardı, yarım kaldı. Annem olsaydı herşey bambaşka olurdu, o büyük bir eksiklik, yokluğunu kimse dolduramaz. Üniversiteye bitirdim, yüksek lisans yapacaktım ama olmadı. Şimdi çalışmak, kardeşlerime bakmak zorundayım. Elimden geleni yapıp kardeşlerimi okutacağım. Biri 6. diğeri 7. sınıfta, dersleri iyi. Bu sene biraz toparladılar. 550 TL kira veriyorum. Maaşım, devletten aldığımız destek, yetiyor çok şükür. Yalnız olmadığımı, arkamda kamuoyu desteği olduğunu, Bakanın da devletin de yanımda olduğunu biliyorum. Benim için en büyük mutluluk bu" diyerek duygularını dile getirdi.

 

Annesinin açtığı boşanma davasına, "Annemin vasiyetini yerine getireceğim, yaşamasa da o adamın suçlu olduğunu ispatlayacağım" diyerek müdahil olup davayı sürdüren ve sonunda "o adam" dediği babasının ağır kusurlu olduğunu ispatlayıp, annesinin mirasından pay alamamasını, kardeşlerinin vasiliğinin kendisine verilmesini sağlayan Pınar Civek, şunları söyledi; "Annem boşanma davası açtı bu adama, ben bunu devam ettireyim, annemin isteği yerine gelsin istedim. Para, pul benim umurumda değil. Miras da umurumda değil, ama o adamın suçlu olduğu kararı çıktığı için çok mutluyum. Dava sonuçlandı. 2 kardeşimin vasisi tayin edildim. Daha önce ilk başta, kardeşlerimi alırlar diye çok korkmuştum. Önce alıyorlardı onları benden. Yetiştirme yurduna koyacaklardı, savcılığa gittim, zaten yeteri kadar acı çektiler, bir de bu olmasın dedim, dilekçe verdim, benimle yaşamalarını sağladım. Yeni bir davayla 'velayeti alabilirsin' dediler, hem de boşanma davası sonuçlanmış olacaktı. Kardeşlerimin velayetini almak için davaya da devam edeceğim" dedi.

 

 Pınar Civek, o adamın, annesine yaklaşmama kararı olmasına karşın yaptığı tehditlerle ilgili kararın mahkemeden annesinin ölümünün neredeyse bir yıl sonrasında çıkmasına ise isyan etti. Civek, "O adam, aylar önce yine annemi tehdit ettiğinde annem ve kardeşlerim Ankara'ya anneannemin yanına gittik. Anneannem, 'çocuklara bakarım ama sen başının çaresine bak' deyince annem bizi de aldı ve oradan ayrıldık. Ankara'da sığınma evinde kaldık. Orada bize baktılar ama o adam anneme ulaşıp yalvarıp yakarmış. 'Bir daha yapmayacağım' sözü verince annem de güvenip geri döndü. O adam Dikili'de Gülkent Sitesi'nin bahçıvanlık işini yapması gerekiyordu ama bunu annem yapıyordu. Ayrıca annem öğleden sonra da evlere temizliğe gidiyordu. O adam, ekim ayında evde annemi kasten bıçakla yaraladığı iddiasıyla tutuklandı. Sokağa taşan bu olay sırasında onu, annemin boğazına bıçağı dayadığı şekilde bulmuşlar. Cezaevinde iken anneme boşanma talebini kabul ettiğini belirterek şikayetinden vazgeçmesi için yalvarmış. Annem de boşanacaklarını düşünerek öyle yaptı. Tahliye oldu. Mahkeme, Koruma Kanunu kapsamında 3 ay evden uzaklaştırma cezası verdi. Ancak bu kağıt üzerinde kaldı. O adam anneme ölüm tehditlerine devam etti. Annem tüm bu olanlar üzerine tekrar şikayetçi oldu. O adam hiçbir şey olmamış gibi tehdit ve eziyetlerine devam ediyordu. Koruma kararı sürerken 14 Ocak günü o adam annemi sokak ortasında bıçaklayarak öldürdü. Annemin tek suçu onun gibi bir adamdan boşanmak istemesi. Bunu canıyla ödemesi ne acı. Annem ile Ayşe Paşalı'nın kaderi aynı oldu" diye konuştu.

 

Pınar Civek, "O adamın, annene yaklaşmama kararı vardı. Koruma kararına karşın adam gelmiş annemi tehdit etmiş. Annemin bu konuda 2-3 dilekçesi var zaten, 'gelip beni tehdit ediyor' diye. Kardeşimi ve bizi de dinlediler, tanıklar da vardı. Evde istemiyoruz, dedik. Dikili Sulh Ceza Mahkemesi'nde 21. 11. 2010'da açılan dava, neredeyse bir yıl sonra 10.10. 2011 günü bitti. Koruma kararını ihlal ettiği için 1 yıl 8 ay ceza almış. 1 yıl 8 ay, bu davada verilebilecek en ağır cezaymış. O kararı, temyize göndermiş. Karardan 1 yıl önce öldürüldü, annem. Öldükten neredeyse 1 yıl sonra mahkeme karar veriyor. Önce olsaydı belki de ölmeyecekti. Burada çok büyük bir sorun var. Annem öldükten sonra, 'gelin biz koruyamadık' dedikleri bir davaya girdim ben. Bu davayla ilgili ilk ifademi talimatla Karşıyaka'da aldılar. 'Selma kim' dedi hakim. Annem dedim. Söyleyecek birşey yoktu. Hakim beni annem sandı. Herkes buna basit bir iş gibi bakıyor. Dava dosyasını okuyan o. İyi okuyamamış herhalde. Kimse bu insanlara ne oluyor diye osormuyor. Kimse sorumluluklarını, üstüne düşünleri yapmıyor. Jandarma geliyor, bizim ifademizi alıyor. 'Bizim yapabileceğimiz birşey yok. Tutukla derlerse tutuklarız. Yapılacak birşey yok' diyorlar. Annemin tehdit edilmesine rağmen gerekli önlem alınmadı. Savcılar, 'gidin bakın bu kadın tehdit ediliyormuş' demediği için, gerekli önlemler alınmadığı için bunlar oldu. Çok büyük bir boşluk var" diyerek adaletin geç işlemesinden dert yandı.

 

 Annesinin yokluğunu sürekli hissettiğini belirterek, "Ben sadece annemi kaybetmedim, onunla arkadaş gibiydik. Dostum, kardeşim, sırdaşım, annem benim herşeyimdi. O adam, sadece annemi değil, herşeyimi aldı benden. Hala kabullenemiyorum. Dikili'ye gittiğim zaman sanki annem oradaymış, yaşıyormuş, kapıya çıkıp beni karşılayacakmış gibi hissediyorum. İlk defa bir yakınımı kaybediyorum. Kimsenin başına Allah vermesin. Canımdan can koptu gitti. Sadece 17 yaş fark vardı annemle aramda. Bir yıl nasıl geçti bilmiyorum. Her şeye rağmen hayat doluydu, sürekli gülerdi. 'Ne yapalım olsun' derdi, 'Bunu da aşarız' derdi. Bana hep enerji verirdi. Ben umutsuzluğa kapılırdım, hiçbir şey düzelmiyor, derdim, 'Bu da geçer, her şey iyi olacak' derdi. Dönüp arkama baktığımda, bu zamana kadar nasıl gelebildim, nasıl ayakta durabildim? diyorum. Birisi bana bir yıl önce tüm bu olacakları söyleseydi, kaldıramam, derdim, ama Allah yardım ediyor bir şekilde" dedi.

 

 "Baba" yerine "o adam" diyen Pınar Civek, "Çünkü o adam baba kelimesini hak etmiyor. Bir baba bunu yapamaz. Baba değil. Babalık yakışmaz ona. Böyle bir adama baba denir mi? En ağır cezayı, yani ağırlaştırılmış müebbet cezasını almasını bekliyorum. Herşey ortadayken davanın bu kadar uzamasını da anlamadım. Boşanma mahkemesi, koruma kakarı mahkemesi de yeni sonuçlandı, 1 yıl geçti. Bakanlığın müdahil olma talebini 2. duruşmada değerlendirecekler, ben mutlaka kabul edilmesini istiyorum. Sonuçta hukukun aleyhine bir şey değil ki onlar daha iyi olmasını istiyor. Bu olay Türkiye'ye örnek olacak bir karar. Umarım mahkeme olumsuz bir karar almaz ve Bakanlığın talebini kabul eder, bu karar birçok kadına umut ışığı olur" diye konuştu.

 

Annesinin, babasına vermemek için uğrunda dayak bile yiyip kazandığı paralarla satın aldığı ve hala taksitlerini ödediği evlerinin, annesinin ölümünün üzerine 30 bin TL'lik borç nedeniyle ipotek altına alındığını hatırlatan Pınar Civek, "Borcumu ödeyip ipoteği kaldırabileceğime dair hiç bir umudum yoktu. Gazeteci Ayşe Arman, Yarım Kalan Hayatlar adını verdiği kampanya ile 20 bin TL destek verdi, Vodofone Vakfı da 10 bin TL bağışladı. Bu para, mucize gibi geldi. Ne kadar işe yaradığını, ne kadar makbule geçtiğini anlatamam. Herkese çok teşekkür ediyorum" dedi.

 

"Yalnız olmadığımı, arkamda kamuoyu desteği olduğunu, Bakanın da devletin de yanımda olduğunu biliyorum. Benim için en büyük mutluluk bu" diyen Pınar Civek, "Annem de yukarıdan beni görüp gurur duyuyordur. 'Benim kızım kendisi için değil, diğer kadınların zarar görmesini engellemek için mücadele ediyor' diyordur. Cezalarda caydırıcılık yoktu. Yeni düzenlemeler, Bakanın açıklamaları, davalara müdahil olarak katılma isteği, benim amacıma ulaştığımı gösteriyor. Artık belki bu erkekler, kadınları öldürmez" diyerek "O adamın" da en ağır cezayı alması için hukuk mücadelesini sürdüreceğini anlattı.