İşte Dündar’’ın yazısı’…
"Bir süredir kendimi dinliyorum.
İyi dinleyebilmek için susmuştum biraz’…
Uzun sürdü, farkındayım.
Ama hem iş hem özel hayatımla ilgili olarak bu suskunluğa ihtiyacım vardı.
Bitti mi?
Hayır.
Ama basına yansıyan haberler karşısında konuşmak şart oldu.
* * *
Uzun konuşmayacağım.
Haberi yapanları suçlayacak değilim.
Fotoğrafı çeken arkadaş, kendisine verilen görevi yapmış.
Basan editör de öyle’…
Bu, bir gazetecilik tercihidir.
Benim her zaman eleştirdiğim bir tercih’…
Başkalarına yapıldığında ne deyip ne yazdıysam, aynısını şimdi kendim için söyleyebilirim:
Özel hayata müdahale bizim işimiz değil; olmamalı’…
Yorumculara gelince’…
Onlara sadece ’“İlk taşı, en masumunuz atsın’” diyebilirim.
Bir de şunu hatırlatmak isterim:
Geçen ay Habertürk’’ten gelen iş teklifini kabul etseydim o fotoğraf ne çekilir ne de yayımlanırdı.
Ama şimdi konu bu da değil:
Her kararın bir faturası olur.
Ben de kendi kararımın faturasını ödeyeceğim.
Yeter ki sadece bana ödetilsin.
* * *
Net’’te konuya ilişkin geyik çeviren çoluk çocuğun aşina olduğu bir ’“kaçamak’” değil bu:
Birini sevdim.
Ve ’–suçsa bu- hesabını, vermem gereken tek kişiye, eşime verdim.
Hem de haber çıkmadan önce’…
Gerisi kimseyi ilgilendirmez.
Bugüne dek, arkasında duramayacağım hiçbir şey yapmadım.
Bu, benim hayatım.
Hatasını da, sevabını da üstlenmeye hazırım."
Künye
İletişim
Facebook
Twitter
Google+
RSS
Sitene Ekle
Günün Haberleri