‘Başka bir insanda babamın yüzünü düşündüm’

ANTALYA - Eşi Gökay Kahveci ile alıcılar Uğur Acar ve Atilla Kavdır’ın ailesiyle buluşmak için Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’ne gelen Leyla Kahveci, "Babamı kaybetmek çok acı bir şey. Babamın organlarını bağışlayacağımız aklımıza gelmezdi" dedi. Dün rüyasında babasını gördüğünü, onun da hiçbir şeyden haberi olmadığını, ama ’Yüzümde bir şey var’ dediğini anlatan Leyla Kahveci, "Organlarını bağışlamayı halamla da konuştuk. İşe yaramayacak sonunda. Başka bir insanın yüzünde babamın yüzünü düşündüm" diye konuştu.

 

Konuşurken gözyaşları içinde kalan, defalarca babasının çok çalışan bir insan olduğunu söyleyen Leyla Kahveci, "Keşke babamın iç organları da bağışlansaydı" dedi. Uşak’ta ameliyat sırasında babasının kalbi durduğu için iç organlarının alınamadığını kaydeden Kahveci, "Mutluluk biraz olsun üzüntüyü örtüyor" sözleriyle duygularını dile getirdi. Yüz nakli olan Uğur Acar’ın fotoğraflarını gazetelerden gördüğünü aktaran Leyla Kahveci, "İyiki böyle bir şey yapmışım. İnşallah herkes bunu yapar diye düşünüyorum. Belki böyle bir şeye kalmazlar ama yapabileceklerini düşünüyorum" diye konuştu.

 

Belli bir zaman sonra nakil olan aileri ziyaret edeceğinini anlatan Leyla Kahveci, o buluşmada yaşayacaklarına ilişkin tahminleri ise "Bilmiyorum, ama kimse babam gibi olamaz. Alışmaya çalışıyoruz, ama bir yandan sevincimiz var gerçekten" dedi. Konuşurken eşi Gökay Kahveci’nin elini sıkı sıkı tutan Leyla Kahveci, gözyaşları içinde şunları söyledi:

 

"Babamın yüzü gülmedi. Herkesin kendisini sevmediğini düşünüyordu. Benim babam intihar etmedi. Psikolojisi bozulduğu için, bizlerden ayrı olduğu için, ikinci kez terk edildiği için böyle bir şeye kalkışmış. Ben psikolojisinin yerinde olmadığını düşünüyorum. Aciz bir insan değildi. Benim babam hastanede yatarken o kadar çok insan ’Ölsün. Bana bir hayrı mı dokundu’ dedi. Bu laf benim çok ağırıma gitmişti. Babamın belki kimseye hayrı dokunmadı ama şimdi hayrının dokunduğunu düşünüyorum. Kalbi durmasaydı daha çok hayrının dokunacağını düşünüyorum. Babam, belki komik ama ‘Ben bir gün meşhur olacağım’ derdi. İşte ’Ben Ahmet Kaya’yım’ derdi. Keşke böyle meşhur olmasaydı. Ama biz Ahmet Kaya’nın kızları olarak dimdik ayakta duracağız."

 

Leyla Kahveci aynı zamanda adını taşıdığı ve 1996 yılında vefat eden halası hastanede yatarken ona kan bulmakta zorluk çektiklerini, bunu babası Ahmet Kaya’nın hiç unutmadığını belirterek, "O zamanlar, ’Organlarımı bağışlayacağım’ diye söylemişti. Ehliyetini alacaktı. Dosyasında bile söylemiş, ’Organlarımı bağışlamak istiyorum’ diye. Biz onun vasiyetini yerine getirdik" dedi.

 

Ahmet Kaya’nın damadı Gökay Kahveci ise "Babamın belki yüzü gülmedi, ama onların, nakil olanların yüzünün gülmesini isteriz. Bizim gülmedi" dedi. Organ bağışı konusunda Uşak Müftülüğü’ne kadar giderek araştırdıklarını kaydeden Kahveci, "Defnederken, yıkanırken biz başındaydık o görüntüyü anlatamam. Mutluyuz. İnşallah karşı taraf da hayrını görür. Bizim hiç kimseden beklentimiz yok, ’Allah razı olsun’ desinler yeterlidir" diye konuştu.