“Max”, koymuşlardı adını…

Taaa, dünyanın öbür ucunda…

Avustralya’nın…

Queensland eyaletinde dünyaya geldiğinde…

Bildiğiniz sığır çobanı köpeğiydi…

Laf aramızda…

Çiftlikte…

Rahat ettiği bir kulübesi vardı ama…

Ne hikmetse…

Max, ev halkıyla yaşamaya bayılıyordu…

Neredeyse 17 yaşına gelmişti…

Evdekiler artık üzülmeye başmışlardı…

Yaşlılık önce kulaklarını vurdu…

Artık “zor işitiyordu” zavallı Max…

Sadece sağırlık mı?

Gözleri de eskisi gibi keskin değildi…

Kaçınılmaz son yaklaşıyordu…

Ev halkı da biliyordu köpeklerin 20’li yaşlarda…

Hayata veda ettiklerini…

O’na daha fazla ilgili göstermeye başladılar…

***

Kış gelmiş, yağmurlar başlamıştı…

Bir hafta sonuydu…

Bir sabah aniden…

Yöre polisi teyakkuza geçti…

Üç yaşındaki bir kız çocuğu…

Büyükannesinin evinden ayrılmış ve bi’daha da dönmemişti…

Polis ve gönüllüler…

Neredeyse her taşına altına baktılar ama…

Minik Aurora, bulunamıyordu…

Aradan üç gün / üç gece geçti…

Umutlar tükeniyordu…

Ve, bir sabah…

Müjdeli haber geldi…

Minik Aurora’nın büyükannesi…

Torununu…

Polislerle birlikte buldu ve…

Duygularını şöyle anlattı:

“Arama-kurtarma çalışmaları sırasında dağın ardından Aurora’nın sesini duydum… Dağın tepesine vardığımda bir köpek yanıma geldi ve beni torunuma götürdü…”

***

17 yaşındaki “Max”…

O havada minik kıza sarılarak vücudunu “sıcak” tutmuş…

O yavruyu donmaktan kurtarmıştı…

Avustralya Polisi ne yaptı; tahmin edin!

O günden sonra…

Hatta “o ileri yaşı”na karşın…

“Fahri Polis Köpeği” unvanını taşımaya başladı…

“Kahraman Max”…

Geçen yıl, bu dünyaya veda etti; 21 yaşındaydı…

***

Takdir edersiniz ki…

Okuduğunuz, yaşanmış bir öyküdür…

Gelin görün ki…

Türkiye’nin bugünkü “kocaman” tartışması…

Sokak köpekleri için…

“Ötenazi olsun mu olmasın mı?”

Başlığı altında düğüm olmuş durumda ve de…

Çözülmesi…

Neredeyse imkansız hale gelmiştir…

86 milyonluk Türkiye…

Neden bu “sokak köpeği muhabbeti”nin aklında kalmıştır?

***

“Ötenazi” sevimsiz bir kelimedir…

Başı, sonu…

Halk dilindeki ifadesiyle…

“Öbür dünyaya gidişin biletidir…”

Ya o bileti siz alırsınız…

Ya da…

O bileti başkaları çaresizlikten(!) keser…

Yalnız insanoğlu için değil…

Hayvanlar için de geçerlidir…

***

Kalpleri sıkıştıran sıkıntı şudur…

100 yaşını geride bırakan Türkiye Cumhuriyeti…

Bugün…

Sokak köpeklerini…

Sözüm ona acısız / sancısız…

Bu dünyaya veda ettirmeye hazırlanıyor…

Siz…

“Taslaktan çıkardık!” filan demelerine bakmayın…

Bal gibi ötenazi yapılacak…

Çünkü…
Bugünün siyasi erk’ine göre…

Türkiye'de ise, 10 milyon civarında sahipsiz köpek var ve…

Bunlar insanoğlu için zararlı(!)…

***

Önceki gün…

Sokak hayvanlarına “ötanazi”yi de içeren kanun teklifi…

Dört gün süren tartışmalar sonucunda…

TBMM’ndeki komisyonda kabul edildi…

“Yok şöyleydi; yok böyleydi…”

Demelerine bakmayın…

Binlerce, onbinlerce köpek bu hayattan koparılacak…

***

Bitiriyoruz…

Siyasilerden ilginç çıkışlar var…

Mesela…

MHP lideri Devlet Bahçeli’nin şu sözleri ilginç:

“Türk milleti hayvanları sever; köpekleri dost kabul eder… Bu sebepten dolayı köpeklere uygulanacak her türlü yanlışın karşısında dururuz…”

CHP Genel Başkanı Özgür Özel ise, diyor ki: “Belediyeleri CHP aldı, sokak köpeği sorunu çözülmesin… Yeni felaketlerin önünü açmaya çalışıyorlar…”

Önceki gün…

Sokak hayvanlarına “ötanazi”yi de içeren kanun teklifi…

Dört gün süren tartışmalar sonucunda…

TBMM’ndeki komisyonda kabul edildi…

“Yok şöyleydi; yok böyleydi…”

Demelerine bakmayın…

Binlerce, onbinlerce köpek bu hayattan koparılacak…

Neden bu kadar eminim?

Çünkü…

Sayın Cumhurbaşkanı Erdoğan…

Dün öğleden sonra aynen şöyle dedi:

“Dünyanın hiçbir medeni ülkesinde, modern şehrinde göremeyeceğiniz bir sokak köpeği popülasyonuyla karşı karşıyayız… Milletimiz bizden bu sorunu çözmemizi istiyor…”

Bi’kez daha ifade etmek gerekirse…

“Bu iş, bitmiştir!”

Demeden önce vatandaşın kafasındaki şu soru önemlidir:

“AK Parti 3 Kasım 2002”den beri Türkiye’yi yönetiyor… Dolu dolu 22 yıl… Neden bu hassas sorun çözülemedi?”

Yıllardan beri dillerden düşmeyen o reçete(!)

“Aşıla, kısırlaştır ve yerine bırak…”

Gözümüzü boyamak adına hiç mi yapılmıyor?

Yoksa…

Duvara mı çarptı?

Ya da…

Zor geldi de hiç mi yapılmadı?

Bakın…

Kentlerde her mahallede, her sokakta…

Derme, çatma da olsa “kulübemsi” bi’şiler yaratıyor vatandaş…

Sırf sokak köpekleri “yaşasın” diye…

Giderek kar topu gibi büyüyen böyle bir sorunun…

Çeyrek asır geçti üstünden...

Nasıl ve neden bitiremedik de…

Can acıtan ve bi’yerde utandıran…

Bugünkü kestirme yolu tercih ettik?

Vah… Vah… Vah…

Nokta…

Hamiş 1: “Köpekler ölmek üzere olduklarını hissederler ve sahiplerinin kendilerini o halde görmesini istimezler… Kapı açıksa giderler… Yok olurlar bi’anda… Kayboldu diye günlerce gözyaşı dökersiniz ama… Bir daha geri gelmez… Çaresiz can dostunuzun fotoğraflarını salonda en güzel köşeye yerleştirirsiniz…”

Hamiş 2: Ve yine bu Cennet ülkede “1.390 Belediye” görev yapıyor...

Bilin bakalım; kaç tanesinde hayvan barınağı var? Pembe hayaller kuranlar ile yüksekten uçanlara bir selam çakalım: Toplam barınak sayımız sadece “237”... Ayrıca... Barınaktaki bir köpeğin aylık maliyeti yaklaşık 3 bin 500 TL... Yakalamaya harcanan para en az 1.500 TL.

Sonsöz: “Bir köpeğin kalbini kazanmak, bir insanın talbini kazanmaktan daha kolaydır… / Anonim…”