Yazının başlığı şaşırtmasın!
Sıradan fiyakalı bir cümle…
Ya da…
Hayranlık işareti verir gibi görünse de…
Bir Cumhurbaşkanın dudaklarından döküldüğünde…
Karşı taraf için…
Belli bir ölçüde “iltifat” olarak değerlendirilebilir ve…
Hayat zincirinde “unutulmaz bir anı” olarak kalır…
***
Sayın Cumhurbaşkanı Erdoğan da aynen öyle yaptı…
İstanbul Arnavutköy’deki…
Darülaceze Sosyal Yaşam Şehri’nin…
Pamuk gibi bembeyaz saçlı konuklarıyla buluştu…
Şahane bir gündü…
Onlara karanfil, çikolata ve kolonya hediye etti…
Espriler havada uçuştu…
Mesela…
Kendisini ilk başta tanımayan yaşlı kadına…
“Ben Cumhurbaşkanı Erdoğan” derken…
O yaşlı kadın, önce "Ooo!" diyerek şaşırdı…
Ardından da…
“Ama yaşlanmış…” demez mi?
Cumhurbaşkanı, esprili bir karşılık verdi:
“Aynen öyle… Kim yaşlanmıyor ki? Hepimiz yaşlanıyoruz…”
Ziyaretin finali şahane…
Cumhurbaşkanı Erdoğan…
Kendisini görünce yataktan kalkmaya çalışan bir hanımefendiye…
İltifat ederken…
“Şu güzelliğe bak…” deyiverdi; yaşlı kadın anında karşılık verdi:
“Yok canım o kadar değil…”
Erdoğan’dan “Yok be, niye değil? Güzel değil mi?" cevabı geldi…
***
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, “Darülaceze” ziyareti…
Bizi…
Yıllar, yıllar öncesine götürdü…
***
Barış Manço…
Bu milletin…
7’den 77’e sevdalısı olmuş bir sanatçısı olarak…
Adını tarihe yazdırdı…
Dün (02 Ocak)
O’nun doğum günüydü…
Aramızda “56 yıl” kaldı…
(01 Şubat 1999)
Milyonların sevgilisi olarak veda etti…
Yaşasaydı…
Dün…
“81. yaşı”nı kutlayacaktı…
Nasip değilmiş!
***
Türkiye'nin yetiştirdiği en önemli sanatçılardan biriydi…
Sesiyle, şarkılarıyla, şovuyla…
Neredeyse “iki nesil” büyüttü…
Türk Pop Müziği ile Türkiye’nin adını…
Avrupa'dan Asya'ya kadar duyuran Barış Manço'nun…
En büyük hayali…
“Cumhurbaşkanı olmaktı…”
Üstelik…
Bu önüne geçilmez arzusunu iki kez seslendirmişti…
Söz konusu siyaset olunca da…
Adeta “direkten” dönmüştü…
***
Yıl; 1992…
Büyük sanatçı Barış…
Almanya Köln’deki “Top Pop “92 Festivali”nden…
Türkiye'ye sesleniyor:
'Herhangi bir siyasi partiye bağlı olarak Gazi Meclis’e girmek istemiyorum… 2000'li yıllarda cumhurbaşkanının halk tarafından seçilmesi için hazırlık yapılıyor… O zaman adaylığımı koyup halkım da beni desteklerse cumhurbaşkanı olmak isterim…”
Dikkat buyurun lütfen!
Barış Manço, neredeyse “30 küsur yıl önce”…
“Türkiye'de gün gelecek cumhurbaşkanını halk seçecek” diyor…
Unutulmaz sanatçı…
Bir kez de Haziran 1996'da bu arzusunu dile getiriyor…
O sıralarda “7'den 77'ye” programı ile…
Türkiye'nin kalbinde taht kurduğu süreç…
Hoş, hala öyle ya…
Gazetecilere “Cumhurbaşkanlığı hedefi” için yol haritası çıkarıyor; Cumhurbaşkanını halkın seçmesinin doğru olacağını bir kez daha tekrarlıyor…
***
O hayal bitiyor mu?
Hayır…
Pek kimseler bilmez ama…
O süreçte…
Barış Manço, bir ara “siyasette aktif olmaya” niyetleniyor…
Tansu Çiller ve Bedrettin Dalan, birlikte O'nu ikna ediyorlar…
Nitekim…
Takvimler “22 Ocak 1994”ü gösterirken…
DYP'den Kadıköy Belediye Başkan Adayı ilan ediliyor…
Gelin görün ki, aktif siyasi hayatı uzun sürmüyor…
Rahatsızlandığını söyleyerek 20 gün sonra adaylıktan çekiliyor…
Gerçeği ben seslendireyim:
Aslında rahatsız filan değildi…
Resmen adaylığı açıklanınca…
DYP örgütünün kendisine tavır almaya başladığını görür…
Ve; vazgeçti…
Ancak, dönemin Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel'e…
Baş başa kaldıklarında hedefinin cumhurbaşkanlığı olduğunu açık açık söyler ve gerisini şöyle getirir:
“Ben hiçbir zaman partili filan olmadım… Politikadan anlamam, öğrenmeye de niyetim yok… Amacım, politikaya yeni bir boyut, yeni bir tat, yeni bir çizgi, farklı bir gusto ve renk getirmek istiyorum… Arkamda milyonlar var… Hem de 7'den 77'ye kadar… Hele halk seçsin, Cumhurbaşkanlığını benden başka kimse kazanamaz…”
***
Çok haber, çok röportaj yaptım O'nunla…
Siyasetçi değildi ama “milliyetçi kesime yakınlığı” bilinirdi…
Cumhuriyet'e sevdalıydı…
Su katılmamış bir hümanistti…
Bu özellikleri nedeniyle…
Zaman zaman 'Sağdaki Solcu' yakıştırması bile yapılmıştı…
Bakar mısınız?
Kıyafetleri… Müzik tarzı…
Hatta…
Evlatlarına “Batıkan” ve “Doğukan” adlarını vermesi…
Siyaseten “kalbindeki dünya” için bir fikir vermiyor mu?
***
Bana sorarsanız…
İlk kez Recep Tayip Erdoğan tarafından dillendirilen…
“Türkiye'nin 2023 Vizyonu”nu…
Taaa o yıllarda Barış Manço (pek kimseler bilmez) şarkı yapmıştı…
Bu işten harbiden anlayanlar…
“Kurtalan Ekspres”in katkılarıyla…
1975’te (49 yıl önce…) piyasaya çıkan…
“2023” isimli albümün…
Türkiye'nin 100 yıl sonra neler yapabileceğini…
Ne seviyeye gelebileceğini işaret ettiği gibi…
Bu güzel vatanın…
2023'te birçok Türk devletleri ile beraber…
Bir medeniyet kuracağından bahsettiğini söylerler…
İşte, “2023” albümündeki 'Kayaların Oğlu' şarkısının sözlerinden…
Kısacık bir (*) kuple
Gel de etkilenme:
“1923'ün ılık bir ekim sabahında,
Kayaların toprağa dikine saplandığı yerde doğdum,
Toprak anam sessiz, ama toprak anam dopdolu...
Babamsa sağı solu belli olmaz,
Bir gürledi mi yer yerinden oynar,
Ve sen benim oğlum
Ve sen kayaların oğlu,
Bu taşı toprağı bir arada tutacaksın,
Kolay değil kayaların oğlu olmak,
2023'ün ılık bir ekim sabahında,
Bacaklarımda hafif bir uyuşma ile uyandım,
Ve sanki yüz yıllık ulu bir çınar gibi,
Kök salmaya başladım o sabah,
Ve ilk kez sağımda solumda asırlardır,
Durmakta olan diğer çınarları fark ettim…”
***
Bitiriyoruz…
Bu yazıya Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın…
“Darülaceze” ziyareti ile başlamıştık…
Belli bir yaşın üstünde titiz bir bakımla…
Hala gözleri ışıl ışıl yaşını alanlar…
Cumhurbaşkanı ile sohbet ettiler…
Sordular, öğrendiler…
Hatta şakalar yaptılar…
İnsanın gözünün önü geliyor…
Acaba…
Yıllar önce…
Tutun ki…
Hayaller gerçek olmuş…
Ve…
Cumhurbaşkanı makamına gelmiş bir Barış Manço ile…
Türkiye kol kola acaba nasıl yürürdü? En azından o günlerin dünyası “Şu güzelliğe bak!” diyerek bizi kıskanırlar mıydı?”
(*) Kuple: “Bir şarkıyı meydana getiren ve bir nakaratla sona eren bölümlerden her biri…”
Nokta…
Hamiş 1: Taaa yıllar önce Kadıköy belediye başkanlığına getirebilseydik olacaktı… Çocuklara program yapan, kafaya anayasa atmayan, gençlerin arkadaşı olan, Devlet adamı olmasa da halkın adamı olurdu…”
Hamiş 2: Boşuna bitpazarlarında filan aramayın “2023” adlı Barış Manço'nun uzunçalarını… Bir elin parmağı kadar belki var; onlar da koleksiyoncularda… Nurlar içinde uyusun güzel kalpli dostum…
Sonsöz: “Ben yaşarken kendime sanatçı diyemem… Ancak 10, 20, 40 yıl sonra diyebilirler… / Barış Manço – Sanatçı…”
