Bu bir veda yazısıdır.
Tam 8 ay boyunca, egedesonsoz.com sitesinin sütunlarını işgal eden, okuyucularıyla mutlu bir dönem geçiren bir yazar olarak, vedalaşmaya geldim.
10 ay önceydi. Hayatımın çeyrek asırlık bölümünü geçirdiğim gazetemden ayrıldım. Daha doğrusu ayırdılar.
O günlerde çok üzgündüm. Hayatım anlamsız gibiydi.
Hiçbir şeyden tat almıyordum.
31 yıllık meslek hayatımın en zor günlerini yaşıyordum.
Bana reva görülen hareket, çok zoruma gitmişti.
Dost bildiklerim benden fellik fellik kaçarken, Ümit Yaldız arkadaşım, kardeşim, daha işten ayrıldığım günden itibaren, ’“Abi, bizde yazılar yaz. Kapımız açık, köşen hazır’” diye diye benden ilgisini hiç eksik etmedi.
Ümit'in çağrılarına ancak iki ay sonra, haziran sonunda ’“peki’” diyebildim.
Yaşadığım travmadan kurtuluşum iki aya mal olmuştu.
O günden beri, yani 8 ay süresince, egedesonsoz.com ailesinin bir ferdi olarak bu köşeden siz sevgili okuyuculara seslendim.
Şimdi ayrılık vakti.
Türk basınının lokomotif gazetelerinden Milliyet'teyim artık.
Mesleğe ilk adımı attığım Milliyet'teyim yıllar sonra...
Tam 32 yıl sonra...
* * *
Artık Milliyet Ege ve Posta Ege'nin başarısı için ter dökeceğim.
Bilgimi, birikimimi bu iki gazete için kullanacağım.
Doğal olarak egedesonsoz.com'a veda ediyorum.
En zor günümde beni kucaklayan, başta dostum Ümit Yaldız olmak üzere tüm egedesonsöz ailesine sonsuz teşekkürler ediyorum.
Özgür gazeteciliğin tadını çıkardım egedesonsöz'de...
Açıkçası ben çok keyif aldım.
Sevgili egedesonsöz okuyucuları, sitede çalışan değerli dostlarım.
Hoşçakalın.