Vicdani ve ahlaki yoksunlukla malul muktedir yeryüzünde yaşamı cehenneme çevirdi. Dünya nüfusunun neredeyse dörtte üçü yoksulluğuyla baş etmeğe çalışıyor. Ve her geçen gün durum daha da kötüleşiyor.

Öyle uygun gördüler, Ortadoğu’yu kana buladılar, birbiriyle savaşmayan ülke neredeyse yok. Yetmedi, Afrika’yı birbirine kattılar, gözlerini Doğu Akdeniz’e diktiler. O da yetmedi, Ukrayna’da bilek güreşi yapıyorlar. Asya’yı da ihmal etmediler, Azerbaycan, Ermenistan, Uygur Türkleri derken Asya’yı da karıştıracaklar. Balkanlar ne zaman patlar belli değil.

Halkları yok etmeğe kararlılar. Kiminin tepesinde bomba patlıyor, kimini sefalet ücretiyle ölmekten beter ediyorlar. Emeklisini erken ölüme zorlayan bir ahlak ve vicdanla hiç karşılaşmamıştık. Yerinden yurdundan edilenlerin sefaleti akıllara ziyan. İnsanlığın ufku günbegün kararıyor.

Bu kadarla da kalmıyor. Uluslararası sistem neo liberal tüketim toplumunu inşa ederken küreselleşmeyle kendinden geçen insanlık, vasatlaşıyor, aptallaşıyor. Ve bu vasatların, aptalların düzende bütün köşeleri tuttuğuna tanıklık ediyoruz.

Efendiler ve modern köleler düzeni tam olarak yoksunlar ile yoksulların yeni düzenidir. Elbet de bu düzende halkların yeri olmayacak.

Siyasal partilerin çevresinde toplaşan seçmen adlı modern köleler her daim iktidar mücadelesinin figüranı ve mutlak kaybedenidir.

Siyasetin hedefi, sistem ile kitleler arasında, paraya çöken yoksunlar ile parasız yoksullar arasında denge oluşturmaktır. Bir tür dehşet dengesi…

Bu saatten sonra, siyasal parti ve siyasetçi sarmalında acı çeken insanlığın tek çıkışı, siyasal parti ve siyasetçiden kurtulmaktır.

Siyasal parti ve siyasetçiden kurtulmanın yolu da dijital devrimin getireceği akıllı sistemlerden geçiyor; akıllı devlet, akıllı şehir gibi…

İnsan kötülüğünün önüne geçmenin başka yolu kalmadı. Hazin ama gerçek; İnsan tekin bir yaratık değil.