En son çok yıllar önceydi sabaha karşı izlediğim bir spor müsabakası..
Sevgili babamla uyanmış, Muhammet Ali Clay’in maçını izlemiştik..
Çok, çok yıllar önce..
TRT ekranında..
“Kelebek gibi uçan, arı gibi sokan” bu boks devini ne çok sevmiştik..
Sonra?

Sonra “uykuyu daha çok sevdik”..
Eski keyif mi yoktu; gönüllerimize giren sporcular mı; heyecan mı; o başka iş!
Ta ki, geçen haftaya dek..

Milletler Ligi’nde bize “dünya şampiyonluğu” getiren Filenin Sultanları’nın tüm maçlarını soluksuz izledim..

Eda’yı, Zehra’yı, Melisa’yı, Ebrar’ı, İlkin’i, Gizem’i, Hande’yi, Cansu’yu, Simge’yi, Ayça’yı, Meliha’yı, Elif’i, Aslı’yı, Derya’yı; hepsini..
Büyük mutluluk, büyük heyecan, büyük keyif..
Hele finalde Çin önünde..
Maç bitti, 03.30 gibi..
Coşkulu kutlamalar, büyük sevinç, hatta erik dalı..
Şen şakrak..
Kalktım, erik dalını oynadım bir de “mutluluk paylaşmaktır” diye kendime de pay çıkararak!

Evet; tarihi bir başarı..

Katkısı olan herkese binlerce teşekkür..
En çok da Voleybol Federasyonu Başkanı Mehmet Akif Üstündağ’a..
Belediye Başkanlığım dönemimde beni de ikna etmiş, bizim Konak Belediye Voleybol takımımızı 1. lige çıkarmıştık..

Kadın Futbol Takımımız 5 yıl arka arkaya Türkiye şampiyonluğunu kazanıp tarih yazmıştı; voleybol takımımız da  çok sevdiğim Altınordu adıyla devlere kafa tutmuştu..

Yıllar geçiyor..
Filenin Sultanları’nın bu başarısı hiç bir zaman unutulmayacak..

Çünkü; tarih..
Çünkü; Cumhuriyet’in 100 . yılında bize en büyük armağan..

“Yurtta sulh, cihanda sulh” diyen Büyük Önder’in açtığı yolda..
Tarihi başarı tamam..
Bir de tarihi yanlış var, hatta ayıp!
Birileri bırakmış bu büyük başarıyı, kişisel çatışmalar üzerinden yeni kavgaların fitilini ateşliyor..

Spor üzerinden siyaset yapıyor!
İnsanları bölüyor, ayrıştırıyor..

Yazık! Ayıp!
Bize düşen ‘tarihi başarı’ya sevinmek..

“Tarihi yanlış”a düşmek değil!