’“Basında adının geçmediği gün yok gibi.

Köşeleri tutanlar deseniz; en az haftada bir kez, yazılarında onun adını geçiriyor.’¶

Açılışlar, davetler, kokteyller onsuz olmuyor.

Her iyi taşın altından ismi çıkıyor.

Sanki biri ’‘yüksel ya kulum’’ demiş gibi, sürekli yükseliyor!  

 

Buca Esnaf ve Sanatkarlar Odası ve Buca Esnaf ve Sanatkarlar Kredi Kefalet Kooperatifi Başkanı, Türkiye Esnaf ve Sanatkarlar Konfederasyonu Yönetim Kurulu Üyesi, İzmir Başkanlar Kurulu Üyesi, Ege Ekonomisini Geliştirme Vakfı (EGEV) Yönetim Kurulu Üyesi, İZFAŞ Denetim Kurulu Üyesi, EGE-KOOP Danışma Kurulu Üyesi, İzmir Kalkınma Ajansı Yönetim Kurulu Üyesi, EXPO 2015 Yürütme Kurulu Üyesi, BESAŞ ve TÜTSAB A.Ş. Yönetim Kurulu Başkanı, İzmir Esnaf ve Sanatkarlar Odaları Birliği Yönetim Kurulu Başkanı’…

Düne kadar kartvizitinde yazan sıfatlar bunlardı. Şimdi ise o kartvizitte, CHP İzmir Milletvekili, MYK üyesi yazıyor.

Ve hakkında sürekli CHP'nin İzmir Büyükşehir Belediye Başkan adayı olacağı konuşuluyor/yazılıyor/çiziliyor.

 

Sürekli reddetse de hiç kimse kartvizitine bu kadar çok sıfat yazdıran birinin, yeni (ve büyük) bir hedefi olmamasına inanmıyor/inanamıyor.

Öyle ya, hırslı, çalışkan, taşıdığı sıfatı mutlaka yaptıklarıyla (ve doğru kurduğu ilişkilerle) gazetelere yazdıran genç/dinamik bir insanın, nasıl olur da yeni bir hedefi olmaz?

Gönlünde nasıl olur da heybetli bir arslan (daha) barındırmaz?

Büyükşehir koltuğu herkesin iştahını kabartırken, o nasıl olur da "benim de gözüm var" demez?

 

Kendi kulaklarımla duymak için, bu kez de ben çaldım kapısını.

"Ne de olsa geçmişten gelen bir dostluk var. Belki gerçeği yalnız bana söyler!" umuduyla koydum teybi önüne.

"Kontrolden çıkıp gerçeği, yalnız gerçeği söylesin" diye de önce kontrolden başladım sorulara...’”

 

Nasıl bir tesadüf ki, tam bir yıl önce bugün DİVA’’da yayınlanan ve girişini bu cümlelerle kurduğum röportajdan sonra, yine ağustos ayında bu kez EgedeSonSöz olarak karşısına oturuyorum.

Yalnız değilim. Yanımda, İzmir’’in bence en iyi siyaset yorumcusu/habercisi, genç arkadaşım Ümit Yaldız da var. Susam’’ı bu kez, çift tabanca ’“sağlı sollu’” sıkıştıracağız!

 

Şaka bir yana, dün röportajı yayına koyduğumuz anda, aklıma bir ’“Mehmet Ali Susam’” portresi çizmek geldi.

Epeyce düşündüm, Susam’’ın internet sitesinde gezindim, 1 yıl önce yaptığım röportajda gözümden kaçmış olabilir diyerek satır aralarını didikledim. Nafile.

Onunla ne kadar konuşursam konuşayım, ne kadar uzun uzadıya röportajlar yaparsam yapayım, yapısı; insanı içine almayan, görünmez perdeler ören kişiliği hakkında kayda değer hemen hiçbir bilgiye sahip olmadığımı, var olanların ise sadece ’“sezgisel’” olduğunu fark ettim.

Zihnimi zorlayıp ’“Mehmet Ali Susam nasıl bir insandır’” sorusuna, çok gerilere giderek yanıt aradıysam da’…

Zeki, hem kendini, hem de çevresini kontrolden hoşlanan ama bunu çok incelikle, çok ustalıkla, rahatsızlık vermeden yapan bir Mehmet Ali Susam’’dan başkasını bulamadım.

Ne kadar ’“aslında ben duygusalım’” dese de’… Ne duygusal olduğuna dair bir ipucu bulabildim kendi kelimelerinde;

Ne de ’“ne kadar mütevazı’” dedirtecek bir sözcük.

 

 

O, her ne kadar reddetse de fazlasıyla kabuklu/gizemli görünen; her sözcüğü dokuz boğumdan süzerek geçiren Mehmet Ali Susam ile ilgili iyi bildiğimi sandığım bir şey var ama: Esnaf’’ın ’“onursal’” değil de ’“gerçek’” lideriyken çizdiği o sıcaklığın artık gittiği; yerine, pek de farkında olmadığına inandığım ’“politik’” bir duruşun hakim olduğu’…

 

Mehmet Ali Susam’’ın, eski günlerdeki o ’“katur kutur’” duruşunun, şimdiki cool görüntüsünden çok daha sahici, çok daha sevimli, çok daha inandırıcı olduğunu;

Sınıf atlamanın eski bir solcuda nasıl da hüzünlü göründüğünü düşünüyorum’…

En azından bana ve vasatların içinde olmayan benim arkadaşlarıma!