Ulusal bir gazetenin her ay mütemadiyen yaptırdığı anketin ‘çarpıcı’ sonuçlarına takıldım iki gündür. Hepi topu 81 vilayette 1500 kişiyle yapılmış olsa da…
Eğer toplum mühendisliğine soyunulmamışsa, maniplasyon amacı güdülmemişse ciddi sonuçlar barındırıyor o anket…
CHP’nin bir parça yükseldiği gibi önemli bir ayrıntıyla başlayalım öncelikle…
Yarın genel seçim olsa sorusunda AK Parti yüzde 50,7 CHP ise 27,7 MHP 12,8, BDP 6,4 görünüyor. Aynı gazetenin aynı şirkete Eylül ayında yaptırdığı ankete göre AK Parti ve MHP biraz düşüş gösterirken CHP’de gözle görünür bir artış söz konusu…
Peki, bu artışın nedeni ne olabilir?
İlk tahminim Kılıçdaroğlu’nun Baykal’ın bıraktığı tabanla tam manasıyla barışmasıdır. Yani 29 Ekim Cumhuriyet krizini Ulus’ta barikat aşarak yönetmesi ve Ulusalcı-Kemalist söylemleri son dönemde öne çıkarmasıdır.
Parti içi tartışmalardan sıyrılıp biraz daha iktidara alternatif bir görüntü sergilemeye başlayan Kılıçdaroğlu’nun hafta sonunu İzmir’de Şehit Asteğmen Kubilay’ı anma törenlerinde geçirdiği düşünülürse, partisi açısından doğru yolu bulmaya başladığı söylenebilir. Bu pencereden bakıldığında Deniz Baykal’ın CHP’sinin de kasetli komplodan günler öncesinde yüzde 30 sınırına dayandığını hatırlayıp Kılıçdaroğlu’nun 2,5 yıl sonra ipleri eline almaya başladığı söylenebilir. Ya da Kılıçdaroğlu’nun Yeni CHP söylemlerini rafa kaldırıp ‘Yeniden CHP’ söylemlerine teslim olduğu…
Küçük kıpırdanmalara karşın halen iktidar partisinin 23 puan önde olması tabi ki demokrasimiz açısından büyük bir handikaptır.
Maniplasyon kokusuna gelince…
En beğendiğiniz lider sorusunun yanıtından yayılıyor bu koku da.
O soruya verilen yanıta bakalım önce…
Recep Tayyip Erdoğan % 47.4
Mustafa Sarıgül % 30
Kemal Kılıçdaroğlu % 25.4
Bülent Arınç % 24.7
Binali Yıldırım %17.5
Melih Gökçek % 17.4
Abdüllatif Şener % 13.6
Devlet Bahçeli % 12.1
Selahattin Demirtaş % 6
Numan Kurtulmuş %5.4
Beni şaşırtan Başbakan Erdoğan’ın oranı değildi. Zaman zaman Erdoğan’a kızsak da sokağın dilini konuşan, serçe parmağıyla gündem değiştirme yeteneği olan Erdoğan’ın iç siyasette alternatifi olmadığı ortada…
Lakin sol cenahta iki alternatif birden ışıldıyor. Dahası siyasetin sağında Erdoğan’ın yanı sıra çok sayıda lider adayından söz edilirken solda sadece iki ismin öne çıkması çok ilginç...
‘Fazlası vardı da göstermediler mi?’ diye sorabilirsiniz. Ama yine de genel seçimde aldığı oy kadar toplumsal desteği olan Kılıçdaroğlu’nun Şişli Belediye Başkanı Sarıgül’ün 5 puan gerisinde kalması düşündürücü...
Bu sonuçlardan hareketle yakında parti kuracağı ya da Cem Uzan modeliyle Yaşar Nuri Öztürk’ün partisinin başına geçeceği söylenen Sarıgül’ün bir yerlerden pompalanmaya başlandığı söylenebilir. Erdoğan’ın ardından yüzde 30’luk halk desteği ile ikinci sırada olduğu açıklanan Sarıgül’ün ya kontrol ettiği düşünülen partinin başına geçmesi arzu ediliyor ya da CHP’de liderlik kavgası vermesi adına yüreklendiriliyor. Tabi ki anketin büyük bölümü Şişli ve civarında yapılmadıysa... Başbakan Erdoğan’a yakın bir ekolü temsil eden Sarıgül’ün ülke genelinde sevildiği, tanındığı su götürmez bir gerçek.
Yine de Kılıçdaroğlu’nun üzerinde Erdoğan’ın altında konuşlandırılması dikkat çekici.
Sadece o mu kafa karıştıran? Mesela bitik Abdullatif Şener’in yüzde 13,3 çıkması…
Aynı şekilde yüzde 5,4 desteği olduğu iddia edilen Numan Kurtulmuş’un da abartıldığını düşünüyorum. Abartıldığını düşündüğüm bir diğer isimse Ankara Belediye Başkanı Melih Gökçek.
Yüzde 17,4 ile kıl payı Binali Yıldırım’ın altında kalan Gökçek’in ülke genelinde sevilen bir lider adayı olmasını anlamakta da zorlanıyorum. Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün listede olmayışı muhtemelen ‘değerlendirme dışı’ bırakıldığı için olsa gerek. AK Parti’nin 3 nolu ismi Bülent Arınç’ın yüzde 24’lük desteğin ne kadarını siyaset yaptığı Ege’den ne kadarını son dönemde selam çaktığı Diyabakır’dan aldığını da merak ediyorum doğrusu.
Öne çıkarılan isimlere baktığımızda genel başkanlık ya da liderlik kavgasının sadece CHP’de değil AK Parti’de de kopacağı aşikar.
Ve bu yarışa İzmir ya da İstanbul adayı olabileceği tahmin edilen Bakan Yıldırım ile Ankara Belediye Başkanı Melih Gökçek’in de dahil edilmesi daha da ilginç.
Ankete göre AK Parti seçmeninin yüzde 13’ü Erdoğan gittiği an partiden kopuyor.
Bu da siyaset mühendisleri için önemli bir mesaj.
Anketin en şaşırtıcı noktalarından biride kararsızların oranıydı bana göre.
İlk seçime 14 ay var.
Genel seçime 2,5 yıl.
Ama söz konusu ankette kararsız oranı sadece yüzde 8 görünüyor.
Yani Türk milleti seçim olsun olmasın son derece politize durumda.
*
En beğenilen lider sorusunun dışında tutulan Cumhurbaşkanı Gül, Erdoğan Cumhurbaşkanı olursa yerine kim gelsin sorusuyla çıkarılıyor karşımıza…
Yalnız Ali Babacan ve Bülent Arınç’ın ardından 3. sırada…
Yüzde 21,0’lık bir oy oranıyla…
Bu ankete göre AK Parti seçmeni Putin-Medvedev modeline karşı… Seçmen ya bu modelin Türkiye için doğru olmadığını düşünüyor ya da son dönem daha çok çatışmalarıyla gündeme gelen Erdoğan-Gül ikilisinin Putin-Medvedev olamayacağı gerçeğini görüyor.
Bana ikincisiymiş gibi geliyor. Putin-Medvedev modeli için bir Putin kadar bir de Medvedev gerekiyor. Bizimkilerin ikisi de Putin olmaya namzetken böyle bir modelin hayata geçmesi tabi ki zor.
Her iki ankette de Binali Yıldırım’ın 4. alternatif olarak öne çıkması da dikkat çekici... Erdoğan’dan sonra ekonominin patronu Ali Babacan’ın öne çıkışını Binali Yıldırım’ın yükselişiyle birlikte değerlendirirsek;
Demek ki toplum ideolojik çıkışlarla gündem yaratanlardan uzaklaşıyor.
Dahası ideolojik çıkışlarla, tarafı oldukları kavgalarla/polemiklerle öne çıkanları değil de yaptıkları işlerle adlarından söz ettirenleri fark ediyor.
Açıkçası toplum Erdoğan sonrası kavga değil uyum ve istikrar istiyor.
Ali Babacan’ın öne çıkışı üzerinden ekonomik istikrarın hala AK Parti’nin iktidarında birinci faktör olduğunu söyleyebiliriz. Ve AK Parti iktidarının kuşkusuz en başarılı olduğu alan olan ulaşım üzerinden de Bakan Yıldırım’ın öne çıkışına anlam yükleyebiliriz.
Gül ve Arınç’ın bu ankete göre gözden düşmelerinin yanı sıra uluslar arası arenada aşırı reaktif bulunan hatta ABD tarafından bir parça tehdit olarak da değerlendirilen Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu’nun yüzde 1,3 gibi rakama gerilemiş olmasında da toplumun gerginlik, savaş, kavga gibi korkularının etkin olduğunu düşünebiliriz.
Toplumun birinci önceliğinin işsizlik ve hayat pahalılığını bile sollayarak yüzde 65 gibi rekor bir oranla bölücü terör olması beklediğim bir sonuçtu. ‘Erdoğan olmazsa AK Parti’ye oy yok’ diyenlerin son altı ayda ikiye katlanmış olması…
Teröristle kucaklaşanın dokunulmazlığı kalksın diyenlerin yüzde 52’de kalması ve ‘kalkmasın’ diyenlerin yüzde 40’a yakın çıkması anketin beni en çok düşündüren sonuçlarındandı.
Neyse… Daha fazlası Haber Türk’ün Konsensus’a yaptırdığı, yer yer garip kokular yaysa da ülkenin içinden geçtiği sürece ilişkin çok önemli notlar içeren araştırmasında…
Yazdır
Önceki sayfa
Sayfa başına git
11
13
Künye
İletişim
Facebook
Twitter
Google+
RSS
Sitene Ekle
Günün Haberleri