Dünya ile insan arasında problem var; problemin adı, uygarlık.  

28 Mayıs günü yapılan seçimlerden sonra ortaya çıkan gerçek; Kılıçdaroğlu’nun bir seçimden yenik çıkması, ihtimal dışı. Seçimi nasıl kaybederse kaybetsin kendini yenik saymıyor.

Kılıçdaroğlu’nu anmışken söylemek gerek; Bay Kemal ile siyaset yapanın iki yakası bir araya gelmiyor. CHP gitti gider, İYİ Parti yerle bir oldu, HDP adeta eridi…

İktidar, seçim kampanyasında söylediklerinin hepsini unuttu. Batı’nın uyarılarını dikkate alan Cumhur İttifakı yüzünü Batı’ya döndü ve Türkiye ekonomisi, Batı kapitalizminin kontrolüne girdi. İktidarın yüzüncü yıl icraatları böylece başlamış oldu.

Cumhuriyet devriminin ilk otuz yılı iyi kötü idare etmiş, fakat altmışlı yıllardan itibaren İzmir’in her alanda -amiyane tabiriyle- çuvalladığını söylemek abartı olmaz. Ne sanayi ne tarım ne şehircilik ne turizm ne basın ne kültür; vasatta veya vasat altında seyretmiş, kalkınma ve gelişme. Burjuvazisi de proletaryası da haybeden sınıf…

Düşüncede batılılaşmak ve kültür entegrasyonu, batılı düşünürlerin söylediklerini tekrarlamak ve taklitle sınırlı kaldı. Bu ucuzluk ve kolaycılık sonucu ortaya çıkan düşünce ve kültür hengamesi, ülkeyi çıkışsız bıraktı. Her şey yeniden söylenmeli; ama kendi aklımızla…

Dinler çağı sona eriyor. Hal böyle iken, Cumhuriyet yurttaşının İslamiyet üzerinden dönüştürülmesine dayalı “Yeni Türkiye” fikri akıllara ziyan. Bu yol ülkeyi parça parça eder.

Aptallığın insanın olağan durumu olarak kabul gördüğü bir çağ. Kitlesel aptallık, dijital evrenin kapılarını açacak anahtar. Bu bilgi, insanı ürpertiyor.

Araplar neden güvenilmez? Bakın, petrolün geleceği kalmayınca zenginler, yöneticiler parasını pulunu toplayıp güvenli bölgelere göç etmeğe başladı. Arap halkı nerede? Onların çöldeki kumdan farkı yok.

Çağın özgürlüğü, edinme özgürlüğüdür. Olmak değil, edinmek… Buna da serbesti, diyoruz.

Yeni anayasa yapmak üzere hareketlenen iktidar grubu, kimlik siyasetine dayalı bir anayasa fikrini öne çıkardı.  Ulus devlet ve Türk üst kimliği, yeni anayasa ile tarihe karışacak. Niyet bu. Bakalım, neye niyet neye kısmet…