Yine siyasetle ilgili yazmayı düşünürken, Yunanistandaki genel seçim sonuçlarına yönelik, Avrupa ve Yunan için sıradan, bizim için ise sıra dışı bir olay oldu…

Olay, geçenlerdeki Yunan genel seçimlerinde yenilgiye uğrayan, eski başbakan ve Sosyalist Syriza Partisi Lideri Aleksis Çipras’ın istifasıydı.

Çipras ‘Yenilenecek Syriza’nın Liderliği için yapılacak seçimlerde aday olmayacağım…’ diyor. Nazım Hikmet’ten de bir alıntı yapıyor :

“En güzel deniz henüz gidilmemiş olandır.”

Oysa Çipras 4 yıl öncesine kadar %36 oylu Yunanistan Başbakanıydı. Ve şimdi de 49 yaşındaydı… Babaeski’nin bir köyünden Yunanistan’a göç etmiş bir Rum ailedendi.

Seçimi kaybedince… bu genç yaşında bile, partisinin önünü açtığına göre, Avrupa siyasi kültürünü içselleştirmiş demekti. Bu yüzden, bugün iç siyaset yazmak içimden gelmedi doğrusu. Bizdeki, eski hamam… eski tas da!

***

Geçen gün bir Tv. kanalında eğlence programını izlerken sanatçı Fatih Kısaparmak, eşi ve oğlu ile birlikte, ailece dokunaklı bir türkü söylediler. ‘Uyan Sunam Uyan…’

Bir ara türkünün öyküsünü bir araştırayım derken… Ailenin ve anonimin oldukça farklı anlatımlarına rastladım, iyice aydınlanana kadar… onu da erteledim.

***

Sonra bir kaç yaşanmış şakamsı olayları anımsadım… onlara da güldükçe güldüm! ;

*İkinci Dünya Savaşı sırasında ve sonrasında bir ara, İngiltere Başbakanı, ünlü bir devlet adamı olan Winston Churchill (Çörçil)’ di…

Çörçil siyasetten emekli olmuştu. Londra’da sık sık yürüyüşe çıkardı. Yine öyle bir günde, ünlü Hyde Parkta yürüyordu…

Bir genç yanına yanaşıp, sesizce kulağına “Sayın Başbakanım pencereniz(!)açık kalmış” diye uyarmıştı… Çörçil, şöyle bir havaya bakmış, uçan kuşları gösterip hınzırca gülerek ‘boş ver oğlum… bizim kuşlar uçmaz artık’ demişti!

***

*Şarkıcı Fedon’un çok popüler olduğu zamanlardı. Gerçi yine öyle de… Sık sık konserleri olurdu. Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin kurucusu ve ilk Cumhurbaşkanı rahmetli Rauf Denktaş’ta

konserindeydi…

O da pencereleri(!) kapatmayı unutmuştu…

Ama, gazetecilerin gözünden de kaçmamıştı.

Ertesi gün gazetelerde Fedon ile Denktaş’ın o günkü yan yana konulan fotoğrafları vardı…Başlık mı : ‘Fedon ve Don’!

***

Rahmetli İbrahim Yılmaz, İzmir’in kapatılan

İl Genel Meclisi Üyesi ve Marko Paşasıydı…Çokları, çok çekti ondan... Ben de çok çektim de, tabii ki o da benden!

*Özdere-Ortaköy’de, bizim devrimci arkadaşımız Ahmet Yaşar Aslan’ın, oğluna açtığı kasap dükkanı vardı. Kendisi de başından ayrılmaz, gelip kasada otururdu.

O zamanlar her yerde et de satan büyük marketler bulunmazdı. Et zaten şimdiki gibi, çok pahalı da değildi…

Yazları çoğunlukla sade beyaz şort giyerdik.

Et almak için de sık sık dükkanına giderdik… Ahmet Yaşar’la, siyasi sohbetler de ederdik!

Çokları İbrahim Beyle aramızdaki kavgaları…

Bir küsüp bir barışmamızı bildiğinden, bizi yine birbirimize düşürmek için fırsat kollarlardı!

Ahmet Yaşar’da bunlardan biriydi…

Bir gün İbrahim Beye : “İbrahim abi şu senin Rifat abi varya, hep beyaz şortla dolaşıp duruyor” diye yetiştirir… İbrahim Bey de,

mal bulmuş mağribi gibi, beyaz şorta başka ad(!)takıp, öyle dolaşıyor diye Karşıyaka’ya yayar…

Çarşı da karşılaştığım kimileri gülümseyerek, önce şöyle baştan aşağı bir süzer… sonra da hal hatır sormaya ve sohbete başlarlardı!

Sosyal medyada beyaz şortlu fotoğraflarımızı görenler de, aralarında gülüşüp şakalaşırlardı. Tabii sonra öğrendim, tüm bu olanları da…

Ona inat, alışkanlığımdan da vaz geçmedim !

İyi Pazarlar…