Uzun yıllardır İzmir’de rakipsiz olan CHP, yerel kongre sürecini tamamladı. Şimdi sıra Kurultay’da.

Siyasetin en temel kurumları olan siyasi partiler epeyce bir süredir, profesyonellerin oyun sahasına döndü. Bu gerçek, hemen her parti için geçerli. Artık partilerdeki mücadele ülke, şehir, toplum sorunları üzerine gerçekleşmiyor. Profesyonellerin ülke ve yerel iktidarı ele geçirme mücadelesi, partilerde temel etkinlik haline geldi.

CHP İzmir İl ve ilçe kongrelerinde bildiğimiz yöntemler geçerli oldu. Belediye olanakları parti içi mücadelenin en temel araçları halindeydi. Aynen geçen kongrelerde olduğu gibi.

Her bir ilçe belediye başkanı, ilçesinde derebeyi gibi hareket ediyor uzun zamandır. Tek adam modeli uygulanıyor. Aynen külliye modeli gibi. Tek adamın etrafında yalakalar ve belediye imkanlarından istifade edenler toplaşıyor.

Hem ilçe hem de il kongresinde, pazarlıklar, menfaat dağılımı dikkat çekiyordu. Hatta kongre delegelerinin büyük bölümünün belediye personeli ve/veya belediye olanaklarından yararlananlar olması, bunun en somut görüntülerinden biriydi.

Keşke şeffaf bir yönetim uygulaması olsa da ilçe ve il kongreleri sonrası, belediyelere veya şirketlerine kaç personel alındığı açıklanabilse. Yine Kurultayda meyhane ve otel masraflarının hangi belediye şirketleri tarafından karşılandığının açıklanabilse.

Yani siyaset, uzun zamandır siyaset olmaktan epey uzaklaşmış durumda. Kongrelerde ne şehrin ne ülkenin sorunları konu edilir. Ne de parti içi mücadele görüş/fikirler üzerinden sürdürülür. Parti içi mücadele, profesyoneller arasında al gülüm ver gülüm ilişkisidir.

Hiçbir kongreyi salonda izlemedim. Zaten videolardan ve haberlerden izlediğinizde de kongre salonlarına üyelerin ilgi göstermediği, sadece profesyonel grupların gergin topluluklar olarak orada olduklarını rahatlıkla görülebiliyor.

Karşılıklı hakaretler, öfkeli hareketler ve tehditler. Karabağlar eski ilçe başkanı Avukat Mehmet Türkbay’ın isyanı görüntülere yansıyanlardan sadece biriydi. “Beni kullanıp attınız. Bu kadar kolay mı bu iş…” türünden sözler sarf ediyordu.

Evet, “al gülüm, ver gülüm” gibi “kullan at” yöntemi de çok yaygındır ve bu siyaset pratiğinin temel ilkeleri arasındadır.

Kongreyi daha önce olduğu gibi ve kaçınılmaz olarak Büyükşehir ve partnerleri kazanınca, tasfiye ve avantaj kaybetme endişesi yaşayan diğer profesyoneller öfkelerini kamuoyundan gizleme gereği duymadılar. Büyükşehir Belediye Başkanı, İl Başkanı ve aynı ekibin MYK üyesi hakkında öyle hakaret sözleri sarf edildi ki, dava edilse her birinin hukuki sonuçları olur.

Şimdi sıra Kurultay’da. Kurultay kavgası da bir arayış ve dönüşüm mücadelesinden ziyade, partiyi ve dolayısıyla ülke olmasa da belediye başkan adaylıklarını belirlemede etkili olup, yerel olanakları paylaşma kavgası olacaktır. Daha önce de olduğu gibi.

Yaşanan tüm bu olaylar, partilerin politika üretmekten çok, çıkar kavgası mekanizmalarına dönüştüğünü göstermektedir.