İnsanlık tarihinin en önemli yapı taşıdır kapı!

İster taş, ister ahşap…

Korur ocağınızı…

Kem gözden, hırsızdan ve dahi özel hayatınıza göz dikenlerden…

Bilir misiniz?

En çok atasözü kapılarla ilgilidir…

Mesela…

Derler ki, bizim memlekette:

“Kapı arkası bile gurbet!”

Neden böyle derler?

Çünkü…

Kapı öylesine hayatımızda önemli yer tutar ki…

İnsan evinden pek uzağa gitmese de…

Kapıyı çekip çıktıktan sonra gurbette sayılır…

Kapılar, evlerin yüzleridir!

Ayrıca…

Her kapının insanoğluyla yoğrulmuş bi’hikayesi vardır!

Eşikten içeri girdiğinizde…

İçinizi bir mutluluk kaplıyorsa…

Bilin ki, evinizin kapısının saçtığı enerjidir…

Bayılırsınız, o kapının kilidini çevirdiğinizde çıkan sese…

Size…

“Korkma emniyettesin” der gibidir…

***

Neden, “kapıları açıp” böyle bir giriş yaptık?

Anlatalım ama…

Önce bu yazının kahramanını yakından tanıyalım…

Çünkü…

Türkiye’nin…

En güzel, en alımlı, en esrarengiz kapılarının öyküsü…

O’nun objektifinde yaşıyor…

Üstelik, sonsuza kadar yaşamaya devam edecek…

Işık Teoman, meslektaşımız…

Aynı kurumlarda çalışmak nasip olmadı ama…

Dostluğumuz, bin yıllık gibi!

Işık, buram buram İzmirli’dir…

Tepecik’te doğup, büyüdü…

Muhacirler başkenti gibiydi o semt bi’zamanlar…

Boşnak, Arnavut, İştipli, Üsküplü tam bir mozaik…

Karşı mahallede Roman arkadaşlar, Kürtler…

Velhasıl rengarenk bir semt…

O renkli dünya kanına giriyor, “Gazeteci olacağım” diyor…

Ama, bi’fotoğraf makinesi bile yok…

Os’sun varsın; çözümü buluyor…

Almancı bi’arkadaşı var; Yavuz Gül…

Yazları geliyor İzmir’e…

Sıkı bi’pazarlık yaşanıyor aralarında…

Işık, bağlamasını veriyor…

Karşılığında fotoğraf makinesi sahibi oluyor…

Bundan güzel takas olur mu?

Sonrası?

Karanlık kutuya hapsedilen her efsanevi karede…

Deklanşörden çıkan ses hiç kesilmiyor!

***

Başlıyor kapı fotoğrafları çekmeye…

Semt eski, evler tek katlı, kapılar ahşap…

Her kapıda tokmaklar…

Çeşit çeşit, el şeklinde, yumruk şeklinde…

Gencecik Işık Teoman…

Kapı fotoğrafları çekerken…

Evlerde kimlerin yaşadığını bildiği için…

Kendince kurgular yapıyor…

-FOTO GALERİ İÇİN TIKLAYINIZ-

Üniversite bitiyor, önce Hürriyet Haber Ajansı…

Sonra Anadolu Ajansı…

Ardından Milliyet Gazetesi…

Daha sonra İzmir Büyükşehir ve Konak Belediyesi’nde…

Basın danışmanlığı…

Tam 25 yıl…

***

Yeni arkadaşlıklar, yeni geziler, yeni kamplar, yeni rotalar…

Tarihi sokaklar, eski evler, kapılar kapılar...

Kapıların işçiliği görselliği, sağlamlığı, yapıldığı yıllar...

Işık Teoman’ı büyüleyen eski yaşanmışlıklar…

Karanlık kutuda yaşan her kare…

Geleceğe miras gibi…

***

13 yıl önce meslek hayatının kıvancını yaşıyor…

İzmir’in tarihi, kültürü, gastronomisi, sporu ve anılarıyla dolu…

Bir dergiyi kazandırıyor Türkiye’ye…

O günlerin Konak Belediye Başkanı…

Dr. Hakan Tartan’ın önerisiyle “KNK” doğuyor…

Usta yazarlar bilgi akıtıyor dergiye 10 yıl boyunca…

Muhteşem bir hazine…

Kentin belleği “KNK Dergisi” için harbi ter döküyor…

O’nun için “KNK”…

Gazetecilik mesleğindeki profesörlük vizesidir artık…

Sonra…

“Veda zamanı…” diyerek…

Ver elini…

Prag, Üsküp, İştip, Viyana, Ohrid, Bakü, Sofya, Varna, Atina, Selanik, Midilli, Sakız, Thassos…

Tabii, öncelikle kapılar ve ardındaki yaşamlar…

***

Ve, yeni bir “hayat kapısı” aralanıyor meslektaşımız için…

İki yıl önce…

Ayvalık Belediye Başkanı Mesut Ergin’in…

“Basın Danışmanlığı” davetiyle…

Tarihi bir kent ile kucaklaşıyor…

Ayvalık 100 yıllar öncesinden geldiği gibi korunmuş...

Dile kolay dört bin tarihi yapı ve…

Bunların üç binden fazlası tescilli…

Gerçek bir hazinenin içine düşüyor Işık Teoman…

***

Günlerce sokakları dolaşıyor…

Her binanın kapısının fotoğrafını çekiyor…

Sarı, kırmızı, yeşil, mor, pembe, lacivert, bembeyaz kapılar…

Her kapının üzerinde, binaların yapım tarihleri…

Çoğu dimdik ayakta…

Kimileri de terk edilmişliğin verdiği hüzünle çöküp gitmiş…

Yüzlerce kapı, boyalı boyasız, demirli demirsiz…

Bazıları ise merdivenli…

O kapıların ardında ne hayatlar yaşanmıştır ki…

***

Bitiriyoruz…

Işık Teoman, özel bir meslektaşımız…

Hayal gücü, en büyük sermayesi…

Her kapının ardındaki hayatlar…

Film şeridi gibi geçiyor gözünün önünden…

Mesut günler…

Acılı günler…

Doğumlarda yeni gelen bebişlere selam duran kapılar…

Seyahate çıkanlar için eşiğine su dökülen kapılar…

Acılı günlerde…

Vefat edenin ayakkabısının yerleştirildiği kapılar…

Yağmura, rüzgara meydan okuyan kapılar…

Ne hayatlar…

Ne hayatlar…

Hepsi…

İzmirli gazeteci Işık Teoman’ın koleksiyonunda…

Beklentiler şu doğrultuda…

Ha’di bakalım Işık Usta…

Ya yeni bir sergi…

Ya da muhteşem bir albüm…

Fotoğraf makinenin deklanşör sesi hiç susmasın…

Nokta…

Sonsöz: “En iyi makine en iyi fotoğrafı çekseydi, en iyi daktiloya sahip olan da en iyi romanı yazardı… / Ara Güler – Fotoğraf Sanatçısı…”