Derin düşüncelere dalınca insan, bir an yaşamın gerçeğinden kopuyor...

Düşsel alem bir gerçekmiş gibi öne çıkıyor...’¶

Öyle bir alem oluşuyor ki, düşselliğin de ötesinde, aranılası ve aradıkça bulunamayan bir alem!

İnsan öyle istiyor ki, her şey istendiği gibi, başarılarla dolu olsun; Öyle bir dünya oluşsun ki sevgi dolu yürekte, her şey aşk dolu olsun; Her yürek aşka dair çarpsın ve gülen gözler aşkı çağrıştırsın!..

Sevgi bitimsiz, dünyası aşk dolu olsun yani!

İlk aşkın hızıyla çarpan bir yürek ve bir kıvılcım gibi parlayan gözlerdeki ışığın Türkiye'ye yansımasını düşünebiliyor musunuz?

İnsanın kafayı kırmaması gerek!

 

***

Öyle dalgın düşüncelerden uyanınca "Ne oluyor?" diye, sordum kendi kendime...

Bir kıyı kentinin kendine özgü kıvrımları içinde yaşarken; Akşam imbatında bir güneş batımlığına terlemiş bira bardaklarının Kordonboyu ışıklarında aldığı rengi ve titreşimlerini düşündüm!..

Ve yine o gün batımında, gökyüzünün bir tabloyu andıran renk değişimi beni bir başka dünyaya, sevdalara sürükledi!..

Nicedir böyle derinlere dalmışlığımız yoktu...

Ve nicedir böyle sevdaları özlemiştik!

 

***

Gökyüzünü aydınlatan ayışığı bu kez farklı vurmuştu körfezin inciyi andıran gerdanlığına...

Karşıyaka'dan Küçükyalı'ya yansıyan ışık selinde sanki bir sevgi selinin akışı vardı...

Bu yüzü aydınlık, gecesi bir ayışığı sevecenliğinde İzmir'in Türkiye'ye yansıyan farklı bir yüzü olamaz mıydı?

İzmir yüzünü değişken değil, gerçekliğiyle neden göstermesin ki?

Gündüz Alsancak'tan Güzelyalı'ya uzanan kordonunda; Karşıyaka yalısından Bostanlı'ya varan renga renk görünümlü sahilinde neler yaşar İzmir neler?

Nice aşklara yelken açılır bu sahilin her metrekaresinde ve nice aşklar yeniden buluşur sevda yüklü yelkenlerde!..

 

***

Her sabah uyandığında bir İyonya sessizliğinde acılarını içine gömer, unutur bu kentin insanları ve özellikle de kadınları!..

Bakın ve görün, her sokağa çıkanın yüzünde tatlı bir tebessüm, sevecenlik vardır...

Yürekleri sevgi ve yaşadıkları kentin mutlu havasıyla doludur...

İnsan böyle bir kentte yaşamaktan ister istemez farklı bir duyarlılık hissediyor...

İşte ben böyle bir kentte yaşarken yüreğimdeki sevginin daha da bir büyüdüğünü hissediyorum...

 

Ve böyle olduğunu gördükçe de, spor kulüplerinde aynı duyarlılık olamaz mı diye düşünüyorum...

 

Yoksa rüyada mıyım?