Bugün, mübarek Kurban Bayramı’nın ilk günü…

Dini bayram günlerinin…

Diğer günlerden ayrıcalığı nedir, diye yazın Google’a…

Ne çıkıyor biliyor musunuz?

“Dini bayramlar sevinç ve af günleridir?”

Sevinci hep birlikte anladık…

Neşe doluyor insan…

Çocuklar harçlıkları ve şekerleri götürüyor…

Yeni giysiler alınıyor…

Büyüklerin elleri öpülüyor…

Bu dünyaya veda eden yakınlarımızın…

Kabirleri ziyaret ediliyor…

Kurban kestiyseniz, garibanlar seviniyor…

Peki…

“Af” bunların neresinde?

Şurasında…

Din bilginleri diyor ki…

Bayramlar insanların kardeşlik günleridir…

Kötülük yapana iyilik yapmak…

Zulmedeni affetmek…

Kırgınlıkları kaldırmak bayramın getirdikleridir…

Milletimiz kavgalardan, kırgınlıklardan, cinayetlerden, sabotajlardan anarşiden, terör olaylarından büyük yaralar almıştır... 

Bayramlar birbirimizi affetmeye., saflarımızı sıklaştırmaya vesiledir…

***

Bi’güzelliği daha var…

Bayramlar; hürriyetin, istiklalin, bayrağın, Kur'an'ın, ezanın, İstiklal Marşı'nın paylaşıldığı…

Kederlerin unutulduğu…

Gönüllerin yıkandığı, günahların affedildiği…

Ellerin dostluk için birbirine uzandığı…

Kalplerin perçinlendiği günlerdir…

***

Hiç itirazım yok…

Sadece “af” ve “barışma” ödevlerimizin…

Bence…

Bir “sınırı” olması gerekir…

***

Mesela…

Trafik kazalarında çok moda bir ifade var…

“Direksiyon hakimiyetini kaybeden…” filanca diye başlar…

O direksiyon hakimiyetini kaybeden canavar…

Benim kaldırımda yürüyen yakınımı…

Altına alıyor ve heyhat…

Sürücü arkadaş iki gün sonra serbest…

N’apayım şimdi ben…

“Gel katil şoför, seni affediyorum” diyerek sarılayım mı?

***

Mesela…

Bir işadamına ortağı…

Hayatta çıkaramayacağı bir kazık atmış…

O dürüst işadamının ocağına incir ağacı dikmiş…

Şimdi o işadamı bayram diye…

Gidip kazık atan ortağını şapur-şupur öpsün mü?

***

Mesela…

Gece sen mışıl mışıl uyuyorsun…

Balkondan giren hırsız evi tam-takır ediyor…

Sen uyanıyor, “N’oluyor lan?” demeye kalmadan…

Çakıyı bacağına saplıyor…

Şimdi bu vicdansızı nasıl affedeceksin?

Yukardan melekler inse yapmazsın…

***

Örnek çok…

Canınız yanmış, perişan olmuşsunuz…

Belki de ocağınız sönmüş…

Sorun bakalım vicdanınıza…

“Bayram gelmiş, ben bunu affedeyim…” diyebilecek…

Gücü ve dahi arzuyu…

Kendinizde bulabilecek misiniz?

***

Neyse…

Bugün bayram…

Siz yine de…

“İyilik yapın ve iyilik bulun…”

***

Hepinize, hepimize iyi bayramlar…

45 yıldır bayram izni yapmadım…

O nedenle…

Gelecek Pazartesi’ye kadar…

İzninizi rica ediyorum…

Sağlık ve mutulukla…

Sonsöz: “Sevindirin başkalarını; göreceksiniz en çok siz sevineceksiniz…”