Nasıl bir ülkede yaşıyoruz düşünün...
Sporun sevgi, barış, kardeşlik, paylaşım olduğu gerçeğini savunurken...
Artık rehin alınan hakemleri; güç gösterisinde bulunan yöneticileri; kurumları yönettiği sanısında olup, aslında kendilerini bile yönetemeyenleri ibretle ve şaşkın gözlerle izliyoruz!
Ve hiç ayrımsız soruyoruz:
"Biz bu muyuz?"
"Nasıl bu hale geldik?"
Oysa bu noktaya gelinceye dek çok uzun bir yol katlettik!
Sporu, spor olmaktan çıkarmak o kadar kolay mıydı?
X
Köreltilik gençliğimizi!..
Geleceği aydınlatacak dediğimiz spor kulüplerinin altyapılarını bir bir yokettik!
Hem de elbirliğiyle!
Kulüplerin basiretsiz yöneticileri, altyapı diye, kendi potansiyel taraftar gruplarını algıladılar!
Ve biz zaten o noktada yitirmiştik sporun altyapısını!..
Gençliği kişisel hırsların ardına iterek!
X
"Yok öyle olmadı" diyen varsa beri gelsin...
Gelsin ki, bugün yaşananları bir anlatsın görelim!..
X
Mafya görüntülerine teslim olmuş bir futbol sahnesini anlatıversin birileri!
Bugörünfülere sessiz kalan yöneticileri de!..
X
Tüm bunları biz söylemiyoruz!..
TV ekranlarından, güncel basından dünya ailem görüyor ve yorumluyor!..
Daha ne olsun!..
X
Ama bir şey var!
Ben ülkede yaşanan bunca olumsuzluğa karşın...
Bulunduğun kentte Yaşadığım örneklere...
Bu kent insanının "düşmanca yaşanılamayacağı" üzerine verdiği derse bayılıyorum!
X
Bu kentin değerlerinden aldığım dersler...
Bu kente duyduğum saygıyı kat be kat artırırken...
Insanını sevme adına beni bir ileri noktaya taşıyor!
Seviyorum!..
Çünkü aşığım!..
Yaşadıkça taşıdığım güçle!..
Yazdır
Önceki sayfa
Sayfa başına git
Künye
İletişim
Facebook
Twitter
Google+
RSS
Sitene Ekle
Günün Haberleri