Anlaşıldı. CHP’’den kurtuluş yok!

Tam bitti, diyoruz, yine/yeniden başlıyor kavga, polemik’… Bir yerlerinden tutmak zorunda kalıyoruz.’¶

Tabi ki bizler de az değiliz.

Uzağa gitmeye gerek yok, kendimden örnek vereyim.  

Kongre sürecini genel hatlarıyla ele aldığım, ’“Kim ne kazandı, ne kaybetti’” dizisinin sonuncusunda 2 Mart günü şu değerlendirmeyi yapmıştım bu sütunlardan’…

’“Kurultay delegesi olarak demokrat şehir İzmir’’den tek bir kadının bile yazılmaması, CHP listelerinde kadının adının bile olmaması kimin ayıbı sizce? Yazanın mı, yazdıranın mı yoksa seçenin mi?

Neyse ki doğal delege Canan Arıtman, Güldal Mumcu ve Tülay Özüerman var da İzmir’’i biraz olsun kurtarıyorlar.

Ya olmasalardı?

En büyük ayıp Gülşen Koşanoğlu’’na karşı yapılmıştır. CHP’’nin son beş yılında kadın kolları başkanı olarak büyük bir özveriyle çalışan, köy köy dolaşan Koşanoğlu’’na’…

Baykal’’ın bu özverili kadını Parti Meclisi’’ne alarak gönlünü almasını öneriyorum.’”

Gördüğünüz gibi Sayın Başbakan’’ın dediği kadar varız.

Şu köşe yazarları olmasa hükümet de muhalefet de rahat edecek aslında.

Belki de Rıfat Serdardoğlu’’nun tabiriyle ’‘Lama Bülent’’in tükürdüğü kadar varız!

Gelinen noktada yaşanan ’‘Kadın’’ tartışmasında rolümüz yok mu?

Şahsen benim var.

Bana neyse!

Sayın Selçuk Ayhan öyle uygun görmüş. Sayın Bulgun da bu durumu ancak ve ancak oy kullanırken fark etmiş. Görme kardeşim, yazma birader! Yat kulağının üstüne, kaşı göbeğini’…

**

Şimdi bir il başkanı düşünün.

Rakibi yok. Baykal’’ın işaretiyle İzmir’’in tamamı 99’’luk tesbih gibi dizilmiş arkasına’…

Listesinde kadın delege olmadığını oy kullanırken fark ediyor.

Üstüne üstük, ’“Bir tane vardı’” diyerek 48 erkek delegenin arasında sadece ’‘bir tane’’ kadın olduğunu da itiraf ediyor, listeyi kendisinin yazmadığını da’…

İşte, kişiliğine, karakterine ve partililiğine kefil olduğumuz Ekrem Bulgun’’u il başkanlığında biraz yaşlı bulmamızın ilk nedeni ortaya çıktı.

Yüzde 25 kadın kotası olan CHP’’de yönetimde 5 kadın var. 20 kişilik yönetimde 5 kadını  tamamlayıp tüzüğe uygun bir liste yapmayı başarmışlar. Yazmasalar yönetim düşüyor çünkü. Zoraki beş kadın yazılıyor.

Disiplin kurulunda kaç kadın var?

’‘Sıfır’’

48 kişilik kurultay delegesi listesinde’…

Yine ’‘sıfır’’

Araştırdım. Yüzde 20’’lik adaylık kotasına takılan Yüksel Demirsoy’’un kurultay listesinde tam 13 kadın varmış. Meraklıları için küçük bir not daha’… Demirsoy’’un Gaziemir’’deki kongre delegesi listesinde 80 kadın, 14 kişilik ilçe yönetiminde ise 6 kadın bulunuyor.

Demek ki Demirsoy adaylık barajını aşıp, seçilse bugün bunları tartışmayacaktık.

***

Ah biz köşe yazarları yok muyuz biz! Neler düşünüyoruz. Aday olsaymış, başarsaymış, kotayı aşsaymış’…

Milletvekili Ayhan’’ın listeye okey arkadaşlarını yazdığına kadar her şeyi kaleme alıyoruz kardeşim. Rahat durmuyoruz ki!

Aslında bize ne?

Deniz Baykal, İzmir’’e Bulgun’’u tayin etmiş, kalemi de Selçuk Ayhan’’a vermiş.

Gerisi formalite’… Listede o varmış, bu yokmuş.

Bu kadar basit’…

Ayrıca Gazeteci Hamdi Türkmen’’in Selçuk Ayhan’’ın sadece okey arkadaşlarını listelere aldığına ilişkin değerlendirmesine de katılmıyorum.

Öyle gibi görünse de öyle değil.

Ayhan listeye sadece siyaset arkadaşlarını yazdı. Belki aynı zamanda hem okey hem siyaset arkadaşı olanlar ağırlıkta olabilir.

Kahvehanenin sahibi İl Yöneticisi Münip Altop mesela’… Ayhan’’ın önemli bir siyaset arkadaşı’… Ya da Kurultay Delegesi Mehmet Türkmenoğlu’… Kerim Özer’’in istifasıyla boşalan Bornova İlçe Başkanlığı’’na İl Başkanı Selçuk Ayhan tarafından atanmış bir isim’…

Eğer Milletvekili Ayhan, Türkmen’’in dediği gibi Bornova Cafe’’deki okey arkadaşlarını yazsaydı, listenin başına koskoca Gazeteciler Federasyonu, İzmir Cemiyeti Başkanı Atila Sertel’’i yazardı.  

Gerçi Sertel’’i her halükarda yazması gerekirdi ya’… Neyse. Sanıyorum vekillik rekabeti, ’‘Bir çöplükte (cafede) iki horoz ötmez’’ kuralı işledi.
Mesela Yücel Özen... Bornova Cafe'de okey oynarken hiç görülmemiş bir siyasi kişilik.

***

İtiraf ediyorum. Bornova Cafe’’ye fırsat buldukça ben de uğrarım. Hatta Selçuk Ayhan’’la, Atilla Sertel’’le, Münip Altop’’la okey oynamışlığım da vardır.

Beni çeken tarafı, Bayraklı ve Bornova hatta Konak siyasetçilerinin ilçe örgütünden daha sık uğradıkları bir mekan olması ve süreç içinde burada kurduğum dostluklardır.  

Son dönemde Büyükşehir Belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu’’nun da müdavimleri arasına katıldığını, ünlü tavla partilerini, bir il genel meclis üyesine yaptığı sert çıkışı bu mekanda  yaptığını biliyoruz.

Daha bu sabah uğradım. Ayıptır yazması, İl Yöneticisi Münip Altop’’un eli öpülesi eşi Ümmü Abla’’nın otlu börekleriyle kahvaltı ettim.

Hatta ilçe yöneticisi patronu Özgür’’e de takıldım. Muzırlık var ya serde...

’‘Ümmü Abla’’yı da PM’’ye bekliyoruz’’ diye’… Hazır kadın konusunda bu denli tartışma yaşanıyorken’… ’‘ diye de ekledim.

***

Dedim ya biz gazeteciler, yazarlar, özellikle de köşe yazarları’…

Kimseye yaranamaz, kimseyi mutlu edemeyiz. Ayakkabı gibiyiz. Önden de arkadan da vururuz yeri geldiğinde’…

Yıllarca sırtımızda taşıdıklarımızı bir gün indirsek en kötüsü oluruz.

Öbürü patrona şikayet eder.

Ya da dolgun bir çek yazıp, işine son verdirir.

Daha da olmazsa Ergenekon saçmalığından içeri alınırız.

 

1940’’lı yılların Milli Eğitim (Maarif) Bakanı Hasan Ali Yücel’’e atfedilen, bana göre yüzyılın esprisi olan ünlü söz geldi aklıma: ’“Şu muallimler ve mektepler olmasa, maarifi ne güzel idare ederdim’”

Ah şu köşe yazarları olmasa!

Biz gazeteciler olmasak!

Başbakan ülkeyi, Baykal CHP’’yi ne güzel idare ederdi. Değil mi ama’…

Gerçi cemaat ne söylerse söylesin, imam bildiğini okuyor.

Her ikisi de güzel güzel idare edip gidiyorlar’…

ÖNEMLİ NOT: "Şu muallimler (öğretmenler), mektepler (okullar) olmasa, maarifi (milli eğitimi) ne güzel idare ederdim sözünün Hasan Ali Yücel'e ait olmadığı, çok sayıda okurum tarafından hatırlatıldı. Düzeltme için teşekkür ediyorum.
Sözün kime ait olduğu ise tam olarak bilinmiyor. Önemli bir kitleye göre 1903'ün Maarif Vekili Haşim Paşa, kimilerine göre ise 1869'un Maarif Vekili Saffet Paşa... Zaten espri niteliğinde söylendiği belli olan bu sözün yazımıza konu olması, vurguyu arttırmaktan öte bir anlam da taşımamaktadır.