Ne yalan söyleyeyim… Konda’nın Müdürü Bekir Ağırdır’ın son röportajı 7 Haziran’a dair önemli tespitler hatta ipuçları taşıyordu.
Cumhuriyet Gazetesi’nden Selin Ongun’a konuşan Ağırdır, bir süredir parça-pinçik paylaştığı görüşlerini, doğru sorularla, sağlıklı bir zeminde anlatma /aktarma fırsatı bulmuş.
2007’den itibaren yaptığı araştırmalarla siyasal tartışmaların odağında yer alan, kimi zaman düşük yanılma payıyla ‘nokta atışı’ yapsa da özellikle cumhurbaşkanlığı seçimlerinde açıkladığı rakamlarla, Erdoğan lehine kamuoyu yaratmakla suçlanan CHP Eski Genel Sekreteri, son sürecin ‘akil adamı’ Tarhan Erdem’in Konda’sı bir süredir ‘iktidarın çok da hoşlanmayacağı’ araştırmalar paylaşıyor.
Gerek Tarhan Erdem’in kendisi gerekse de uzun süredir şirketin genel müdürlüğünü yapan Bekir Ağırdır üzerinden yapılan bu paylaşımların iktidar cephesinde kızgınlık hatta öfkeyle karşılandığına kuşku yok.
Lakin kimileri için KONDA günah çıkarıyor.
Özellikle Tarhan Erdem’in ‘akil adamlığı’ ile birlikte ‘tarafsızlığına’ halel getirdiği düşünülen, ardından yerel seçim ve cumhurbaşkanlığı yarışında rol oynamakla eleştirilen Konda adına dikkat çekici açıklamalardan biri aylar önce hem Erdem hem de Ağırdır tarafından yapılmıştı.
 “Türkiye’de ilk kez AK Parti karşıtları, AK Parti yandaşların geçti” şeklinde kayıtlara geçen araştırmanın ardından Ağırdır ve Erdem bunu destekleyici yazılar yazılara ve söyleşilere imza attılar. Başta kendi şirketleri olmak üzere kamuoyu araştırma firmalarının ciddi güven ve itibar kaybettiği, süreçte, Cumhurbaşkanlığı seçimindeki yüksek yanılma payının da etkisiyle Ağırdır, oldukça temkinli ifadeler kullanıyor.
Yani ‘ağırdan’ alıyor.
Mesela;
AK Parti konforlu çoğunluğunu kaybedecek. Bugünden bakınca AK Parti'nin 320-310 milletvekili olmayacak gibi gözüküyor. Bu rakam MHP ve HDP'nin alacağı her bir oy ile 300 bandının altına ve belki de daha aşağı inebilir. HDP direkte gözüküyor, yüzde 51 ihtimalle barajı geçecek. MHP için yüzde 17 olur diyemeyiz ama 15’i geçecek gibi görünüyor. CHP yüzde 30’u bulursa başarıdır.

İşte Ege’de Sonsöz’de de yayınladığımız o söyleşiden altını çizdiğim bazı bölümler…

HDP’ye iki noktadan oy akışı gözleniyor. 1) Dindar AK Partililerden oy akışı var. 2) CHP'den gayri memnunlardan, "daha çok demokrasi" diyenlerden ya da sadece "HDP barajı geçsin" denerek verilen stratejik oylardan oluşuyor.

*Oysa Selahattin Demirtaş'a yönelik sempati Erdoğan'a yönelik nefretten de besleniyor.

*AK Parti oy kaybettiğinde oylarının bir kısmı HDP'ye, bir kısmı da MHP'ye gidiyor. Zaten bu akıştan dolayı AK Parti din ve milliyetçilik temelli bir kampanya yürütüyor.

*AK Parti'nin bir cümle ile ANAP gibi parçalanacağını söylemek hata... Fakat 2010 referandumundan itibaren AK Parti tabanı Erdoğancılaştırılmaya çalışıldı. Gezi, 17 Aralık, cemaat kavgası, Suriye meselesi, faiz lobisi tartışmaları ile AK Parti sadece Erdoğan partisi olmaya dönüştürülürken, Erdoğancılık, kendi logosu ve marşları ile yeni bir siyasi kimlik gibi inşa edilmeye çalışıldı.

*Türkiye'nin selameti laiklerin ve dindarların çekirdek gruplarında yeniden bir sorgulama üretmesine bağlı. Dört partinin de Türkiyeleşmesi lazım, huzur burada.

*AK Parti korkulara, özellikle koalisyon korkusuna ne kadar inandırdıysa o kadar çok oy alır. CHP vaatleri konusunda değil vaatlerini gerçekleştirecek kadrolara ve kapasiteye sahip olduğuna inandırırsa daha çok pay alır. MHP diğer hepsinden farklı olarak "serinkanlılığa ihtiyacımız var" tavrına inandırabilir ise oyunu alabilir. Beyaz Türklerin zihni yırtılması gerçekleşirse HDP'ye kayış daha çok olabilir.

*Şimdiye dek 10 Kürt seçmenden beşi AK Parti'li, dördü HDP'li idi. Şimdi bu değişti. Şimdi ülke genelindeki her 10 Kürt’ün 6’sı HDP’ye, 3’ü AK Parti’ye şeklinde bir gelişme var…

*AK Parti makinesinin büyüsü bozuluyor. Şeffaflık paketinde, Dolmabahçe mutabakatında, Hakan Fidan meselesinde, Diyanet İşleri Başkanı'nın arabası tartışmasında bunu gördük. Erdoğan, partinin gündelik hayatının her saniyesinde olmadığı için partinin bazı karar ve akılları ona aykırı geliyor. Parti ise ona ayak uydurmaya çalışıyor. Senkronizasyon bozuldu. AK Parti makinesi önceki seçimlerdeki kadar etkili ve güçlü çalışmıyor. Bu senkronizasyonu bozan etkenlerden biri de sonradan AK Partililer.
Çünkü onlar partili olmanın karikatürü gibiler. Hepimizin gözü önünde oluyor her şey. Bu da parti örgütündeki ve tabanındaki sihri bozuyor. Bir ilçe örgütünde ya da merkezde bir anda koltuğa oturan, ihale alan zenginleşenleri, siyasal İslamın cefasını çeken insanların tasfiye oluşunu, taban görüyor.

Ağırdır’ın tespitlerinin birçoğunu bu sütunlarda farklı cümlelerle kaleme almıştık. Mesela AK Parti ‘tek başına iktidarı’ kaybederse beklendiği gibi HDP ile değil MHP ile ittifak yapar. Çünkü her iki partinin de sosyolojik tabanı yakın’ demiştik.
Hatta bu tespiti İzmir’deki özel toplantıda Ulaştırma-Denizcilik Haberleşme Eski Bakanı Binali Yıldırım’a da yapmış ve o meşhur, “Türkiye koalisyonlarla yönetilemez. O senaryo gerçekleşirse azınlık hükümeti kurulur ve bir yıl içinde seçime gidilir’ açıklaması gelmişti Yıldırım’dan…

Kuruluşunda ‘eğilimler koalisyonu’ olarak tanımlanan ve liberal söylemlerle geniş kesimleri kucaklayan AK Parti’nin gelinen noktada ‘Erdoğan’ın partisine’ dönüştüğüne defalarca vurgu yapmış, Erdoğan’ın son süreçteki dil ve söylem değişikliğinin altında yatan kaygının nedenlerini de benzer cümlelerle bu sütunlardan ifade etmiştik.
Bekir Ağırdır’ın uzun röportajında katılmadığım tek bir nokta var.
O da olası bir ‘başkanlık sistemi’ referandumuna ilişkin olanı… ‘Başkanlık sistemi oylansa yüzde 60’a 40 ‘hayır’ çıkar’ diyor Ağırdır… Bence yanılıyor. Ya da eski bir araştırmaya dayanarak konuşuyor.
Yüzde 40 bile şu anki Türkiye için yüksek bir oran… Başkanlık sistemine ‘şu anda’ AK Parti’nin Erdoğancı tabanı dışında destek veren bir yapı göremiyorum ben.
AK Parti’nin de tamamı değil… Erdoğan’a kayıtsız ve de şartsız inanan, arkasında duran ve bence yüzde 20-25 bandında olan konsolide edilmiş bir kitleden söz ediyorum.
 Neden?
Çünkü ‘başkanlık sistemi’ şu anda ‘ülkenin ihtiyacı gibi değil Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın talebi’ olarak duruyor masanın üzerinde.
Ve talep Erdoğan’dan gelince belirli bir kesim hiç düşünmeden ‘hayır’ diyor.
Zaten ‘başkanlık sistemi’ derken de tam olarak nasıl bir modelden söz edildiği iyi anlatılamıyor.
ABD tipi mi Fransa modeli mi Rusya gibi mi?
Türk tipi diyenler var. Ama ‘otoriterleşme korkusu yaşayan ve ‘daha çok demokrasi’ diyen kitleler bunu ‘Padişahlaşma’ olarak alıyor. Yani ‘Yeni Türkiye’ sloganının altında ‘eskiye dönüş’ özlemi görüyor.
O nedenle bugünkü anlamda başkanlık sistemini ‘HDP tabanı bile’ desteklemiyorsa sandıktan yüzde 40’ın çıkacağı inancı ancak yüksek yanılmalı bir tahmin olarak geçecektir kayıtlara…
Erdoğan’ın mitinglerine olan ilgisizliğin de temel sebebi bu taleptir. Yani Erdoğan ‘başkanlık sistemi’ konusunda kendi tabanından bile defans görmektedir bence. 7 Haziran’da AK Parti tek başına iktidarını koruyabilir mi yoksa Türkiye ‘AK Parti’nin de içinde olduğu bir koalisyon’ tarafından mı idare edilir bilinmez.
Ama 7 Haziran’da yanıt bulacak sorulardan biri de şudur. AK Parti yoluna Erdoğan’ın partisi olarak mı devam edecek yoksa kuruluşundaki felsefeyi ve de vitrini geri getirebilecek mi? 
Bu sorunun yanıt bulmasına az kaldı. Yaşayıp, göreceğiz.