Fatih YAPAR/EGEDESONSÖZ - Türkiye’nin tamamında 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı coşkuyla kutlanıyor. İzmir’de de çeşitli etkinlikler ile gündeme gelen özel gün için milli eğitim ve okul müdürlüklerinin koordinasyonunda çeşitli törenler hazırlandı. En dikkat çekici çalışmalardan birisi de Konak’tan geldi. Kars Sarıkamış İlköğretim Okulu’nda öğrenim gören torununun isteğini kırmayan engelli 70 yaşındaki Celal Durgun, okulun bahçesini cennet köşesine çevirdi.
Metrelerce yükseklikte bahçeye bakan istinat duvarına çocukların sevdiği çizgi roman kahramanlarını resmeden Durgun, çalışma için gece gündüz emek verdi. Okulda saatlerce zaman geçiren Durgun kolunu kaybettiği yaşta olan torunu yaşındaki çocuklara yeni bir dünya yarattı. Okulun aldığı boyalar ve fırçaları kullanan Durgun, bazı yerlere hayvan, bazı yerlere de sevimli karakterleri çizdi. Bu yılın en güzel 23 Nisan hediyesini çocuklara armağan etti.
KOLUNU 5 YAŞINDA KAYBETTİ
Yaşamını anlatan ve çalışmaları hakkında bilgi veren Durgun, “1950’li yıllarda 5 yaşındayken annem ile birlikte evli olan ablamı Adana’ya ziyarete gittik. Eniştem TCDD’de çalıştığı için evi de demiryolunun yanındaydı. Orada bulunan çocuklar ile eski bir vagonun üzerinde oynuyorduk. Aktif olan demiryolu hattının üzerinden gelen başka bir vagon bizim oynadığımız vagona çarptı ve ben düştüm. Vagonun tekerleri kolumun üzerinden geçti. Oradan çıkmayı başardığımda kolumun ayaklarıma kadar uzadığını gördüm. Sonra beni Gaziantep’e hastaneye götürdüler ama kolum artık gitmişti. Orada doktorlar kolumu kestiler. Ben o zamandan beri tek kolu olmadan yaşamda savaş verdim” dedi.
HAYATA KÜSMEDİM
Ortaokul ve lise öğreniminden sonra İstanbul’a gittiğini belirten Durgun, Adana’da boş zamanlarında resim öğretmeninden kurs aldığını, yeteneğini geliştirdiğini söyledi. İstanbul’da Babı-Ali ve Cağaloğlu gibi yerlerde 1965 yılına kadar resim yapıp para kazandığını ifade eden Durgun, aynı zamanda tabela yazdığını belirtti. Resim ve tabela yazan ender kişi olarak İstanbul’da uzun süre çalışan Durgun, “Daha sonra eski Köy Hizmetleri olan kurumdan bana teklif geldi. Kabul ederek devlet kurumuna kadrolu işçi olarak girdim. İlk olarak Erzincan’da çalıştım. Sonra eşim İzmirli olduğu için buraya yerleştim. Buradan da emekli oldum. Hayat mücadelesinden asla kopmadım. Hiç isyan etmedim, hayata küsmedim. Torunum bu okulda okuyor. Okulun bahçesini görünce dayanamadım. Okul aile birliği ve yöneticilerin katkıları ile bu hale getirdik. Çocuklarımız oynarken, gezerken güzel bir atmosferde eğlensinler istedim. Onların mutlu olduğunu görmek beni de mutlu etti” diye konuştu.
Durgun, geçmişte olmayan kolunun yerine protez kol taktığını daha sonra yolda yürürken bir kadına çarptığı için tepki aldığını söyledi. O zamandan beri protezi atan Durgun, tek kolu ile hayata tutunmayı sürdürüyor.