Dayaktan sonra hayatları kararmış

İZMİR -  Karabağlar’daki işkence skandalının kahramanı Fevziye Cengiz’in de hayatı, haberlerle yeni bir yön kazanmış. Kendisini acımasızca döven, ellerini kelepçeleyip yere yatırarak üzerine çıkan polislere karşı giriştiği hukuk mücadelesinde art arda hayal kırıklıkları yaşayan genç kadın, yaşadıklarının yazılmasından, konuşulmasından, sorumlular hakkında yeni soruşturmalar açılmasından sonra kaybettiği umudunu yeniden yeşertmiş. İşkence yapan polislere sadece 1.5 yıl hapis istemiyle dava açılırken, 6.5 yıl hapisle kendisini sanık sandalyesinde bulan Fevziye Cengiz, neyin peşinde olduğunu tek bir kelimeyle anlatıyor: Adalet...

4 aylık torunu var
İzmir Karabağlar’da mütevazi ve sade bir evde yaşıyor Cengiz ailesi. Sadece 37 yaşında olan Fevziye Cengiz’i, 18 yaşındaki kızının sadece 4 aylık olan oğlunu severken buluyoruz salonda. Olay gecesi, birlikte eğlenmeye gittiklerinde 8 aylık hamile olan kızı, doğum yapmış. Bu yaşta anneanne olmuş genç kadın. İki kızı daha evde, biri 18, diğeri 16 yaşında. Dayak olayını bilmesek mutlu, sakin, sevgi dolu bir evin huzuruna kaptırabiliriz kendimizi.

Hiç şiddet görmemiştim
Fevziye Cengiz, Elazığ’dan ailesiyle küçük yaşta İzmir’e yerleşmiş. “Ben İzmir’de büyüdüm. Babam kireç ocaklarında çalışıp emekli oldu. Annem 8 yıldır felç. 3 kardeşiz. Ben ilkokulu bitirdim. Babam vefat etti. Hep toprağıma gömün derdi, Elazığ’a gezmeye gittiğimizde vefat etti. Biz 22 yıldır evliyiz. Üç kız çocuğumuz var. Bu olaydan önce hiç şiddet görmedim. Ne ailemden, ne kocamdan, ne de başka birinden. ”

 

Damadım ev buldu
Cengiz ailesinin hayatı tam anlamıyla alt üst olmuş. Eşi Murat Cengiz evden kovulduklarını söylüyor: “16 yıldır Eski İzmir’de anne babama ait evde yaşıyorduk. Polislerden şikâyetçi olduktan sonra bir gazetede, konsomatris diye haber çıkınca bizi evden çıkardılar. Mahalleli imza toplamış kendi arasında. Bir gece bizi çağırdılar. ‘Sizi bu mahallede istemiyoruz, çıkın başka yere gidin’ dediler. Annem babam da sahip çıkmadı. Halbuki Fevziye’yi çok severlerdi. Biz o evin tadilatını yapmıştık. Ama ilk darbeyi böyle aldık. ‘Biz gelinimize güveniyoruz ama söz çıkıyor’ demişler sonra. Damadım bize bu evi buldu, kiraya çıktık.”

 

Öyle bir vurdular ki gözlerimden ateş çıktı
O gün müzikhole eğlenmek için gitmişler. “Gitmez olaydık” diyor eşi. “Biz Alsancak’a giderdik, deniz kenarına, balık tutardık ailecek. Hiç öyle bir yere gitmemiştik. İşte gittik, gördünüz eğlendik. Mekan sahipleri önce müşteri dedi benim için ama sonra ifade değiştirdi. Burada çalışıyor diye. Demek ki baskı yapmışlar. Ben orada çalışsam kimliğim yanımda olurdu. Eşim, ben, damadım ve 8 aylık hamile kızımla gitmiştik. Üstelik ilk defa ailecek bir eğlence yerine gittik. Ağabeylerim geliyordu İzmir’e, yarım saat oturup kalkacaktık. Kızım ve damadım dışarı çıktılar, sigara için. Polisler geldi sonra. Kimliğim yanımda olmadığı için eşime arabadan almasını söyledim. O çıkınca gelen polise durumu anlatıyordum ki birden biri arkadan öyle bir vurdu ki boynuma, ateşler çıktı gözümden. Sonra beni çekip çıkardılar. Arabaya atarken de vuruyorlardı. Karakola götürdüklerinde bağırmaya başladım ‘Kim bana vurdu’ diye. Çünkü oradaki polislere, insanlara güveniyordum. Bir şey olmaz sandım. Ama beni bir odaya çekip vurmaya başladılar. Önce ‘İmdat beni kurtarın’ diye bağırıyordum, ama oradaki polislerden kimse karışmayınca ‘Adalet bu mu?’ diye bağırmaya başladım. Orada mezarın içinde olduğumu düşündüm. Hiç çıkamayacağım sandım. Kameraların görmediği yerde, daha çok dövdüler. Zaten görüntüde de elleri kolları kalkıp iniyor.”

 

Süt dökmüş kedi oldum
“Dayak yedikten sonra süt dökmüş kedi gibi oldum. Çok korktum çünkü. Beni nezarete atacaklarını, düğmesi koptuğu için en az 6 ay hapis yatacağımı söylediler. ‘Öldürsek bile kimse bir şey yapamaz’ dediler. Zaten bakın dedikleri doğruymuş. O yüzden şikayetçi olmadığımı söyledim. Hastaneye götürürken sürekli küfür ve tehdit vardı. Eşimi yanıma yaklaştırmadılar.”

 

Şikayete gittik, terslendik
Eşim beni hiç uyutmadan adliyeye götürdü. İlk dilekçemi orada el yazımla yazıp verdim. Savcı çok ilgiliydi. Ama daha sonra görevlendirilen savcı Alaaddin Dokur (Polislere basit yaralama suçundan dava açan savcı) bizi tersledi. Gerçi biz umutlandık ama sonradan kaybettik.

 

‘Karın konsomatris’ derler diye işime gidemiyorum!
Murat Cengiz, kamyon şoförlüğü yapmış daha önce. Ama şimdilerde ‘Karın konsomatrismiş’ derler diye çekinip iş bakmaya gidemiyor nakliyeciler sitesine. Evlerinin yakınında açtıkları dükkan, şimdi kapalı. Polislerden şikayetçi olduktan sonra bir ihbar üzerine “kaçak sigara satıyorsun” bahanesiyle aranmış ve bir şey bulunmamış. “Ama dükkan açık olduğunda bir komplo olur diye kapatmak zorunda kaldık” diye anlatıyor Murat Cengiz.

 

Konsomatris olsam ‘Dayağı hak etmiş’ mi diyecekler!
“Polisler bize leke vurmak için konsomatris diye iftira attılar” diyen Fevziye Cengiz, garson kartı olduğunu, garsonlukla konsomatrisliğin ilgisi olmadığını vurguluyor ısrarla ve ekliyor: “Damadım, kızlarım, eşim çalıştığım yere geldiler hep. Öyle olsa izin verir miydim? Ne fark eder gerçi? Konsomatris olsa bu dayağı hak etmiş mi diyecekler?”

 

Polisleri severdim ama şimdi ödüm kopuyor
“Bu olaydan önce polisleri severdim. Çocuklarım da çok severdi. Eskiden polislerin yanına giden kızım şimdi pencereden polis otosunun geçtiğini görünce korkup içeri kaçıyor. Adaletin yerini bulmadığına çok kızdım. Ben adalete çok güvenirdim. Şimdi bir şey olsa nasıl polise gideceğim? Beni suçlu diye mahkemeye çıkardılar. Orada sanık sandalyesinde oturmak çok ağrıma gitti. Ne olursa olsun adalet yerini bulsun diye düşünüyorum hep.”.

 

Bir torba ilaç kullanıyor
Fevziye Cengiz olayın ardından bir torba ilaç kullanmaya başlamış. “Psikolojik destekle ayakta durabiliyorum. Türkiye İnsan Hakları Vakfı’nda epikriz değerlendirme görüşmeleri yapıyorum. Dışarı çıkarken, mahkemeye giderken ilaç alıyorum. Geceleri kabus görüyorum. Hep boğazımı sıktıklarını görüyorum. O an içeri girip beni alacaklar sanıyorum“ diyor.

 

Karakolda dayak Meclis’te
Kadın Erkek Fırsat Eşitliği Komisyonu Başkanı Gönül ile PTT Genel Müdürü Tural, “Daha adil bir dünya için yanımda ol” kampanyası çerçevesinde “Biz de varız” bildirisini imzaladı. Gönül, VATAN’ın gündeme getirdiği karakolda dayak olayının herkesi yaraladığını ifade ederek, yürütülen soruşturmalar ve incelemelerin takipçisi olacaklarını söyledi: “Bu şiddeti, uygulayan polislerin hiçbir mazereti veya itirazı mazur gösteremez. Polislere verilen eğitim sonrasında böyle bir olayın yaşanması, bu konuda hassasiyetin daha da fazla olması gerektiğini ortaya koydu. Olayın ortaya çıkmasından sonra İzmir Valiliği, emniyet müdürlüğü, İçişleri Bakanlığı’nın gösterdiği reaksiyon; sadece kadına yönelik değil, cinsiyet, dil, din ırk ayırt etmeksizin tüm insanlara yönelik insani olmayan müdahalelerin kabul edilmediğinin ve bu hak ihlallerine sıfır tolerans gösterileceğinin önemli bir göstergesi.”(Kemal Göktaş/Gazete Vatan)